Τα αφιερώματα του CNN Travel για τη χώρα μας είναι πολλά. Αυτή τη φορά ο έγκυρος παγκοσμίως γνωστός ταξιδιωτικός ιστότοπος έκανε ένα αφιέρωμα σε ένα ακόμα ελληνικό νησί, το οποίο χαρακτηρίζει μυστικό και «παρθένο». Ο λόγος για την υπέροχη Σαμοθράκη που όπως χαρακτηριστικά αναφέρει το άρθρο είναι ένα όραμα με πράσινο χρώμα.
Οι απόκρημνοι βράχοι του όρους Σάος, του ψηλότερου βουνού του νησιού στα 1.611 μέτρα, δίνουν τη θέση τους σε απαλές πλαγιές καλυμμένες από παράξενα πλατάνια, δάση βελανιδιάς και μεγαλοπρεπείς κέδρους.
Τροφοδοτούνται από τα καθαρά νερά τριών ποταμών, ευδοκιμούν σπάνια και ενδημικά φυτά. Τα λαχανικά ευδοκιμούν στα χωράφια γύρω από το λιμάνι της Καμαριώτισσας κοντά στο δυτικό άκρο του νησιού, ενώ ελαιόδεντρα και ηλιακά πάνελ πλαισιώνουν βεράντες λαξευμένες κατά μήκος της νότιας ακτογραμμής.
Βρίσκεται στο Αιγαίο Πέλαγος κοντά στα βορειοανατολικά σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία – το νησί βρίσκεται σε μικρή απόσταση με το πλοίο από την Αλεξανδρούπολη στην ηπειρωτική χώρα – η Σαμοθράκη ήταν κάποτε γνωστή στον αρχαίο κόσμο για το θρησκευτικό της ιερό. Σήμερα αποτελεί πόλο έλξης για τους οικοτουρίστες. Αυτά είναι μερικά από τα κυριότερα σημεία του:
Ένα νησί για «νεαρά πόδια»
Τα Θέρμα στη βόρεια ακτή, είναι μια καλή βάση για να εξερευνήσετε το νησί. Τα περισσότερα καταλύματα εδώ είναι απλά, εστιάζοντας στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επαφή με το περιβάλλον. Ποιος χρειάζεται την πολυτέλεια όταν υπάρχει ένας κολπίσκος ακριβώς έξω από το παράθυρό σας;
Η Σαμοθράκη είναι ένα διαφορετικό νησί. Έχετε καταπράσινα δάση, ποτάμια, καταρράκτες και οι άνθρωποι έρχονται να περπατήσουν στο βουνό και κάποιοι λατρεύουν τη θάλασσα. Είναι ένα παρθένο νησί.
Τα Αρχαία μονοπάτια διασχίζουν τα βουνά και οι πεζοπορίες ποικίλλουν από κατάλληλες για αρχάριους έως πιο σοβαρούς πεζοπόρους. Η Σαμοθράκη χρειάζεται «νεαρά πόδια» για περπάτημα. Δεν είναι τυχαίο ότι η πλειοψηφία των τουριστών εδώ είναι Έλληνες 20 με 30 ετών.
Πεζοπορίες στο ποτάμι και πισίνες με καταρράκτες
Σε όλη τη βόρεια Σαμοθράκη, καταρράκτες πάνω από λείους βράχους σχηματίζουν βάθρες, φυσικές πισίνες ποταμών. Οι τρεις στον ποταμό Τσιβδογιάννη, λίγο έξω από τα Θέρμα, είναι τα πιο εύκολα προσβάσιμες. Είναι αδύνατο να αγγίξεις το κάτω μέρος της πρώτης βάθρας με τα πόδια , αλλά η Γριά Βάθρα, η δεύτερη, δεν είναι τόσο βαθιά.
Τρεις ακόμη βάθρες βρίσκονται σε μια πίστα που ξεκινά περίπου τρεισήμισι μίλια ανατολικότερα των Θέρμων κατά μήκος της παραλιακής οδού. Το ποτάμι που διαρρέει είναι ο Φονιάς, που ξεκινά από το όρος Σάος και χύνεται στη θάλασσα. Το όνομά του σίγουρα ταιριάζει στη βάναυση δύναμή του όταν το νερό ξεχειλίζει. Με ξηρό καιρό, ωστόσο, το μονοπάτι για την πρώτη βάθρα είναι ένα αρκετά εύκολο περπάτημα κάτω από μία ώρα. Οικογένειες, μερικές με νήπια ακόμα, πλαισιώνουν την κοίτη του ποταμού δίπλα σε τεράστια πλατάνια, χρυσαφένιες και γκρι πέτρες.
Στον πρώτο καταρράκτη, που ονομάζεται επίσης Φονιάς, οι άνθρωποι κάνουν ηλιοθεραπεία καθώς τα παιδιά κωπηλατούν στις ρηχές εξωτερικές λιμνούλες και οι κολυμβητές προσπαθούν να παραμείνουν ακίνητοι κάτω από τις δυνατές πτώσεις της πρώτης βάθρας. Στα μισά της όψης του βράχου υπάρχει ένα σχοινί συνδεδεμένο σε ένα δέντρο. Οι γενναίοι αιωρούνται, πριν τορπιλίσουν τα παγωμένα νερά από κάτω.
Καλά τα αθλητικά παπούτσια γι αυτές τις διαδρομές, αλλά οι μπότες πεζοπορίας είναι πιο χρήσιμες. Το πρώτο τμήμα περιλαμβάνει μια απότομη ανάβαση με τη βοήθεια ενός μεταλλικού καλωδίου και, στη συνέχεια, ένα απαιτητικό ζιγκ-ζαγκ επάνω σε ένα ξηρό υδάτινο ρεύμα που οδηγεί σε μια επίπεδη στενή διαδρομή που περιβάλλει το βουνό, (μόνο μερικά από αυτά είναι περιφραγμένα). Μια σύντομη τελική κατάβαση αποκαλύπτει την ανταμοιβή σας: ένα λαμπερό ιριδίζον πράσινο σώμα νερού. Λιβελλούλες με μπλε σώμα, μαύρες φτερούγες, που η καθεμία σημειώνεται με μια ενιαία κίτρινη κουκκίδα, ξεφεύγουν από την επιφάνεια, καθώς οι άνθρωποι συνεχίζουν ανενόχλητοι.
Για τους λιγότερο ενεργητικούς, υπάρχουν ιαματικά λουτρά στα Θέρμα που χρονολογούνται από τους βυζαντινούς χρόνους, καθώς και παραλίες παντού. Ο Κήπος, κοντά στην ανατολική ακτή, έχει όμορφα γαλαζωπά βότσαλα, ενώ η Παχιά Άμμος στα νότια είναι η μοναδική αμμώδης παραλία του νησιού. Οι εκδρομές με καραβάκι που ξεκινούν από την Καμαριώτισσα ή τα Θέρμα σταματούν στην παραλία Βάτος (κοντά στην Παχιά Άμμο αλλά κατά τα άλλα προσβάσιμες μόνο μέσω εξαντλητικής πεζοπορίας) και θα σας μεταφέρουν στο Κρεμαστό Νερό, με πλήρη ροή το νερό πέφτει κατευθείαν στη θάλασσα χωρίς να αγγίζει τους βράχους, εξ ου και το όνομα.
Περαιτέρω γύρω από τη νότια ακτή, έντονα γκρίζοι βράχοι απλώνονται απειλητικά πάνω από τα κύματα, καλυμμένοι με κάτι που μοιάζει με ένα τεράστιο έργο αφηρημένης τέχνης. Αυτός είναι ένας απίστευτος γεωλογικός σχηματισμός «Της γριάς τα πανιά». Ο θρύλος λέει ότι μια μέρα ένας σφοδρός άνεμος φύσηξε το πλυμένα ρούχα μιας γυναίκας στα βράχια. Θυμωμένη με την απώλειά της έριξε κατάρες, μετατρέποντας τα ρούχα της σε πέτρα.
Αρχαία κατάλοιπα
Οι λάτρεις της ιστορίας επίσης θα βρουν στη Σαμοθράκη ενδιαφέρον. Το Αρσινόειο, ή Ιερό των Μεγάλων Θεών, βρίσκεται το άγαλμα της Νίκης, γνωστό ως «Φτερωτή Νίκη της Σαμοθράκης». Σμιλεμένο τον δεύτερο αιώνα π.Χ. και τώρα εκτίθεται στο Λούβρο, είναι ένα από τα πιο διάσημα αρχαία έργα τέχνης. Ο ναός χρονολογείται πριν από την εποχή της κλασικής Αρχαίας Ελλάδας, και κάποτε ήταν το θρησκευτικό κέντρο του Βορείου Αιγαίου. Έχει μερικώς ανακατασκευαστεί και υπάρχει ένα αντίγραφο της στο μικρό μουσείο.
Χώρα
Ψηλά στο όρος Σάος, η Χώρα είναι η πρωτεύουσα του νησιού. Στην ακρόπολη που χτίστηκε τον 15ο αιώνα από τον Γενοβέζο ηγεμόνα Παλαμήδη Γκατελούτσι, αξίζει να πιείτε έναν καφέ από το καφέ στη βάση του και να απολαύσετε τη θέα της πόλης. Υπάρχουν όμορφοι δρόμοι για να περιπλανηθείτε, όπου τα λουλούδια χύνονται από τα παράθυρα και τα κλαδιά δέντρων δημιουργούν θόλο πάνω από εστιατόρια και καφετέριες.
Το μικρό Λαογραφικό Μουσείο Σαμοθράκης είναι διαμορφωμένο σαν ένα παραδοσιακό χωριάτικο σπίτι, γεμάτο με θρησκευτικές εικόνες, φωτογραφίες και είδη σπιτιού.
Κατσίκες και φαγητό
Στη Σαμοθράκη υπάρχουν παντού κατσίκια. Στο Goat Shop στη Χώρα, που ονομάζεται απλά Goat Shop, φορούν μπλουζάκια, τσάντες και μπαντάνες. Αλλού περιπλανώνται άσκοπα στους δρόμους, στέκονται σε κλαδιά μασουλώντας ανόητα και αναζητούν τροφή ανάμεσα στις καρυδιές. «Οι κατσίκες μας είναι γνωστές σε όλη την Ελλάδα», ένας ντόπιος στη δημοσιογράφο, αλλά όχι για τον λόγο που νομίζετε. «Βόσκουν κοντά στη θάλασσα, οπότε είναι πολύ νόστιμα».
Τα καλύτερα πιάτα με κατσίκι θα τα βρείτε στην ενδοχώρα σε οικογενειακά εστιατόρια σε καταπράσινα δάση ή με υπέροχη θέα στο ηλιοβασίλεμα. Οι ντόπιοι έχουν περισσότερους από 20 διαφορετικούς τρόπους για να προετοιμάσουν την κατσίκα. Είτε μαγειρεμένα στο φούρνο με δαμάσκηνα, σχεδόν όλα στο μενού εκτρέφονται, καλλιεργούνται ή φτιάχνονται από τους ανθρώπους που σας εξυπηρετούν.
Ωστόσο, εκτός από το κρέας υπάρχουν υπέροχα θαλασσινά, όπως θα περίμενε κανείς από ένα ελληνικό νησί, αλλά και οι χορτοφαγικές σπεσιαλιτέ περιλαμβάνουν τη φασολάδα τσιγκίριστα, ένα στιφάδο φασολιών που μαγειρεύεται και αφήνεται να καθίσει για μια μέρα πριν τηγανιστεί. Αρκετά εστιατόρια έχουν επιλογές για vegan, συμπεριλαμβανομένων μη γαλακτοκομικών εκδόσεων της σπανακόπιτας.
Ορισμένα εστιατόρια πωλούν τα προϊόντα τους στις εγκαταστάσεις και μπορείτε να αγοράσετε τυρί, μέλι και ελαιόλαδο απευθείας από φάρμες σε όλο το νησί.
Ορειβασία για επαγγελματίες
Το ταξίδι μετ’ επιστροφής από τα Θέρμα μέχρι την κορυφή του Φεγγάρι, όπως αποκαλούν οι Έλληνες το όρος Σάος, είναι κάτι παραπάνω από 11 μίλια, αλλά σύμφωνα με τον Βάβουρα, μόνο οι «τολμηροί» στοχεύουν στην κορυφή. «Είναι ένα δύσκολο μονοπάτι για να αναρριχηθείς, αλλά υπάρχουν δομημένα μονοπάτια, ώστε να μην κινδυνεύεις, να γλιστρήσεις ή να πέσεις», λέει. Όπως πολλά μονοπάτια στο νησί, αυτό έρχεται με προειδοποιητικές πινακίδες κατά μήκος της διαδρομής. Θυμηθείτε, είστε μόνοι σας αν κάτι πάει στραβά.
Για όποιον λόγο και αν πάτε στο νησί – είτε πρόκειται για περπάτημα, είτε για παραλίες είτε για φαγητό – να ξέρετε ότι θα επιστρέψετε.
