Ο κουρκουμάς σχετίζεται με το τζίντζερ το οποίο καλλιεργείται σε πολλές ασιατικές χώρες, καθώς και σε άλλες τροπικές περιοχές. Είναι κύριο συστατικό σε κάρι -βρίσκεται σε πολλά ινδικά και ασιατικά πιάτα- και χρησιμοποιείται συχνά ως χρωστική για τρόφιμα, υφάσματα και καλλυντικά. Τα υπόγεια μέρη του φυτού μπορούν να στεγνώσουν και να γίνουν κάψουλες, ταμπλέτες, εκχυλίσματα, σκόνες ή τσάι. Ή μπορεί να γίνουν μια πάστα για εφαρμογή στο δέρμα.
Το κύριο ενεργό συστατικό του κουρκουμά, η κουρκουμίνη, δίνει στο μπαχαρικό το κίτρινο χρώμα του. Η κουρκουμίνη έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, καθιστώντας την μια πιθανή θεραπεία για μια σειρά παθήσεων υγείας, συμπεριλαμβανομένου του πόνου, του άσθματος και της μειωμένης κίνησης σε άτομα με οστεοαρθρίτιδα.
Άλλες έρευνες δείχνουν ότι η κουρκουμίνη μπορεί να μειώσει τα επίπεδα χοληστερόλης και τριγλυκεριδίων. Επιπλέον, μπορεί να μειώσει ορισμένα από τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, όπως οίδημα των αρθρώσεων και πρωινή δυσκαμψία. Άλλοι τομείς έρευνας περιλαμβάνουν την επίδραση της κουρκουμίνης στη νόσο του Crohn, ορισμένους καρκίνους, την κατάθλιψη, τον διαβήτη, τον πόνο στις αρθρώσεις και το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου.
Υπάρχουν διάφορες μελέτες που εξετάζουν τα οφέλη του κουρκουμά, συμπεριλαμβανομένων αρκετών που έδειξαν ότι ο κουρκουμάς είναι εξίσου αποτελεσματικός με την ιβουπροφαίνη για τη μείωση της φλεγμονής, του οιδήματος και του πόνου. Ωστόσο, απαιτείται περισσότερη έρευνα για να επιβεβαιωθούν αυτές οι επιδράσεις.
Αν και υπάρχουν διαθέσιμα συμπληρώματα, τα δεδομένα δεν είναι οριστικά και τα συμπληρώματα δεν υπόκεινται σε ρύθμιση. Επιπλέον, όπως πολλά φυτά, δεν είναι μόνο ένα συστατικό που μπορεί να έχει ευεργετική επίδραση. Οι ενώσεις πλην της κουρκουμίνης, όπως η τουρμερίνη, η τουρμερόνη, το ελεμένιο, το φουρανοδιένιο, η κουρδιόνη, η βισακουρόνη, η κυκλοκουρκουμίνη, η καλεβίνη Α και η γερμακρόνη, έχουν επίσης αποδειχθεί σε ζώα ότι διαθέτουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Όταν λαμβάνεται από το στόμα ή εφαρμόζεται στο δέρμα, ο κουρκουμάς -και η κουρκουμίνη που περιέχει- φαίνεται να είναι γενικά ασφαλής όταν περιορίζεται σε λιγότερο από 8 γραμμάρια την ημέρα. Τούτου λεχθέντος, συχνά συνιστώνται διαφορετικές ποσότητες ανάλογα με την κατάσταση υγείας και υψηλότερες δόσεις έχουν χρησιμοποιηθεί για περιορισμένα χρονικά διαστήματα. Οι υψηλές δόσεις ή η μακροχρόνια χρήση μπορεί να προκαλέσουν γαστρεντερικές διαταραχές σε μερικούς ανθρώπους. ακόμη και βλάβη στο ήπαρ.
Πηγή: Mayo Clinic News Network
