Μια 70χρονη γυναίκα αφήνει την τελευταία της πνοή ύστερα από πολυήμερη νοσηλεία, επειδή το κράτος άφησε ελεύθερο έναν επικίνδυνο αστέγο με σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα και 18 αποδράσεις από ψυχιατρικά ιδρύματα να «κόβει βόλτες» στη Μαρίνα Γλυφάδας. Η υπόθεση εκθέτει γυμνές τις δομές ψυχικής υγείας και δημόσιας ασφάλειας και θέτει ευθείες πολιτικές ευθύνες για την προστασία των πολιτών, ειδικά των πιο ευάλωτων.
Η 70χρονη δέχθηκε τη δολοφονική επίθεση το πρωί της 24ης Οκτωβρίου, στη 2η Μαρίνα Γλυφάδας, την ώρα που τάιζε αδέσποτα γατάκια, όπως συνήθιζε καθημερινά. Ο 38χρονος άστεγος την πλησίασε, της φώναξε να φύγει και, καθώς εκείνη απομακρυνόταν, άρπαξε μια πέτρα και τη χτύπησε πισώπλατα στο κεφάλι. Δεν σταμάτησε εκεί, αλλά συνέχισε να τη γρονθοκοπεί ακόμη και όταν η γυναίκα είχε χάσει τις αισθήσεις της, αφήνοντάς την αιμόφυρτη στο σημείο. Συνελήφθη λίγες ώρες αργότερα από αστυνομικούς της ομάδας ΔΙ.ΑΣ., ενώ το θύμα μεταφέρθηκε σοβαρά τραυματισμένο στο νοσοκομείο, όπου νοσηλεύτηκε για ημέρες στη ΜΕΘ, πριν τελικά υποκύψει στα τραύματά της.
Φίλη της 70χρονης περιγράφει στο Mega ότι ο ίδιος άνδρας την είχε απειλήσει και στο παρελθόν, με τους κατοίκους να την προειδοποιούν να μην ξαναπάει στο σημείο. «Η γυναίκα πήγαινε κάθε πρωί και τάιζε τα γατάκια της. Την είχε απειλήσει και νωρίτερα και της είχαμε πει να μην ξαναπάει εκεί. Αυτός κάπου εκεί στη γωνία καθόταν, κοιμόταν συνήθως, εμάς δεν μας πλησίαζε εκεί που κολυμπούσαμε, δεν είχαμε επαφή μαζί του», αφηγείται, περιγράφοντας έναν άνθρωπο γνωστό στη γειτονιά, εγκαταλελειμμένο στον δρόμο αλλά χωρίς κανέναν ουσιαστικό έλεγχο από τις αρχές.
Σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία, ο 38χρονος αντιμετωπίζει σοβαρά ψυχιατρικά προβλήματα και έχει αποδράσει συνολικά 18 φορές από ψυχιατρικά ιδρύματα της χώρας. Το όνομά του εμφανίζεται ξανά και ξανά σε δικογραφίες για απειλές, φθορές ξένης ιδιοκτησίας, μικροκλοπές, ακόμη και ληστεία, ενώ είχε συλληφθεί επανειλημμένα τα τελευταία χρόνια και είχε νοσηλευτεί σε ψυχιατρικές κλινικές, από τις οποίες όμως κατάφερνε να διαφεύγει, επιστρέφοντας κάθε φορά ανεξέλεγκτος στον δημόσιο χώρο.
Πώς ένας άνθρωπος με τόσο βαρύ ιστορικό, με 18 αποδράσεις καταγεγραμμένες και αλλεπάλληλες συλλήψεις, βρισκόταν ξανά και ξανά ελεύθερος, χωρίς στενή παρακολούθηση, χωρίς ασφαλή δομή φιλοξενίας, χωρίς ουσιαστικό πλαίσιο θεραπείας και φύλαξης. Ποιες υπηρεσίες αξιολόγησαν τον κίνδυνο, ποιοι γιατροί και ποιοι διοικητικοί υπέγραφαν εξόδους, αναστολές ή διακοπές νοσηλείας και με ποια κριτήρια. Πώς γίνεται σε μια ευρωπαϊκή χώρα του 2025 ένας ασθενής που χαρακτηρίζεται επικίνδυνος να περιφέρεται ως άστεγος σε μια τουριστική μαρίνα και, μέσα σε δευτερόλεπτα, μια απλή βόλτα μιας ηλικιωμένης να μετατρέπεται σε θανατηφόρο περιστατικό.
