«Όταν έβγαλαν το μωρό από την κοιλιά, τού έβαλαν ένα λευκό στεφανάκι και τους τοποθέτησαν αγκαλιά»
Η 37χρονη Δέσποινα το 2021 κυοφορούσε το πρώτο της παιδί και με τον σύζυγό της Κώστα Μπακαλάκη ήταν πολύ ευτυχισμένοι. Όμως στις 15 Απριλίου του 2021 το νήμα της ζωής της κόπηκε και μαζί με εκείνη χάθηκε και η ζωή του αγέννητου παιδιού τους.
ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ 37ΧΡΟΝΗΣ ΠΟΥ «ΕΣΒΗΣΕ» ΑΒΟΗΘΗΤΗ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΑΓΕΝΝΗΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ
«ΤΗΝ ΑΦΗΣΑΝ ΜΟΝΗ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ, ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗ»
«Λύγισε» μιλώντας στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα» η μητέρα της 37χρονης Δέσποινας που τον Απρίλιο του 2021 άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο Αλεξανδρούπολης μαζί με το αγέννητο μωρό της.
Δε μπορεί να αποδεχθεί το γεγονός της απώλειας της κόρης της και του αγέννητου εγγονιού της η μητέρα της 37χρονης κοπέλας που «έσβησε» στην Αλεξανδρούπολη μέσα στο νοσοκομείο.
Κάθε μέρα νομίζω ότι θα τη δω, ότι θα έρθει. Τη φαντάζομαι πώς θα ήταν με το παιδάκι της και πώς θα ζούσαμε όλοι μαζί ευτυχισμένοι
«Αλλά όλα αυτά μας τα στέρησαν κάποιοι άνθρωποι, που για μένα, δεν ήξεραν τίποτα και την άφησαν να φύγει άδικα» υποστηρίζει μιλώντας στην κάμερα της εκπομπής.
Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ «ΛΥΓΙΖΕΙ» ΟΤΑΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΗΣ
Την άφησαν μόνη της σε ένα δωμάτιο, χωρίς να μπορεί να πει μια κουβέντα. Ούτε στη μάνα της, ούτε στους γονείς της, ούτε σε κανέναν. Να μπορούσα έστω να ακούσω την τελευταία λέξη, την τελευταία της επιθυμία.
«Θέλουμε την τιμωρία εκείνων που έφταιξαν, να πληρώσουν για το έγκλημα που έκαναν γιατί κυριολεκτικά μας την σκότωσαν», λέει και την παίρνουν τα δάκρυα.
Στην κάμερα της εκπομπής «Αλήθειες με τη Ζήνα» μίλησε και ο αδελφός της 37χρονης Δέσποινας, ο οποίος αναφέρθηκε στο πόσο απροετοίμαστος μπορεί να είναι κάποιος όταν έρχεται αντιμέτωπος με τόσο αναπάντεχα γεγονότα στη ζωή.
«Το ξαφνικό είναι το πιο δύσκολο», λέει για να συμπληρώσει πως εκείνο που μετανιώνει είναι ότι ποτέ δεν έλεγε στην αδελφή του το πόσο πολύ την αγαπά.Μερικά πράγματα ίσως κάποιες φορές πρέπει να τα λέμε, όπως και το “σε αγαπώ”.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ: ΓΙΑ ΤΙΣ 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΔΙΕΚΟΠΗ Η ΔΙΚΗ
Η δίκη που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα, διεκόπη για τις 9 Νοεμβρίου, οπότε και θα εκδικαστεί η υπόθεση. Σύμφωνα με τον δικηγόρο της οικογένειας Βασίλη Δεμίρη, έχει σχηματιστεί δικογραφία 1.500 σελίδων από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αλεξανδρούπολης σε βάρος τεσσάρων προσώπων, δύο γιατρών και δύο νοσηλευτριών, για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια. Η επιθυμία της οικογένειας είναι να απονεμηθεί Δικαιοσύνη και «κανείς να μην βιώσει ξανά ανάλογη εμπειρία», τονίζει.
ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΗΣ 37ΧΡΟΝΗΣ
Όλα ξεκίνησαν στις 11 Απριλίου 2021, όπου η άτυχη Δέσποινα, άρχισε να παρουσιάζει κάποιους αδιευκρίνηστους πόνους. Αυτό στάθηκε η αφορμή ώστε το ζευγάρι, να μεταβεί στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών. Εκεί, το πρώτο που της έκαναν, ήταν μια εξέταση ούρων, ώστε να δουν αν οι πόνοι αυτοί, είχαν ως αιτία κάποια ουρολήμωξη. Τα αποτελέσματα έδειξαν μια σχετικά μικρή αύξηση πυοσφαιρίων, τα οποία αποτελούν μια σχετικά συχνή ένδειξη σε εγκύους.
Η ταλαιπωρία που βίωσε τόσο η άτυχη Δέσποινα, όσο και ο σύζυγός της την 11η Απριλίου, ήταν μεγάλη, χωρίς ωστόσο να πάρει απαντήσεις για το τι ακριβώς συμβαίνει, ενώ η κα. Μαρινάκη, υπογραμμίζει πως η κοπέλα είχε αναφέρει στους γιατρούς, ότι σχετικά πρόσφατα είχε κάνει μια γυναικολογική επέμβαση λαπαροσκοπικά, χωρίς ωστόσο κανείς να το αξιολογήσει. Έτσι η ίδια και ο σύζυγός της αναχώρησαν από το ΠΓΝΑ.
Στις 14 Απριλίου ημέρα Τετάρτη και περί τις 21.30, η ίδια δεν αισθάνθηκε καλά, οι πόνοι δεν ήταν πια ήπιοι, αλλά αδιευκρίνιστοι και ιδιαίτερα δυνατοί. Αυτό είχε ως συνέπεια, να την μεταφέρουν στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του ΠΓΝΑ, οι γονείς της, αφού την ώρα εκείνη ο σύζυγός της βρισκόταν στη δουλειά του ( ο οποίος άμεσα, έσπευσε στο νοσοκομείο). Εκεί, ξεκίνησαν όλα.
Η Δέσποινα, παρά τους φριχτούς πόνους, το μόνο πράγμα που έλεγε, ήταν η επέμβαση που είχε κάνει λαπαροσκοπικά
Ουδόλως εισακούστηκε, ουδόλως αξιολογήθηκε από τους γιατρούς που εφημέρευαν, υπογραμμίζει η δικηγόρος της οικογένειας της αδικοχαμένης εγκύου από την Αλεξανδρούπολη.
Το μοιραίο εκείνο βράδυ, εφημέρευαν δύο γιατροί, σύμφωνα με την κα. Μαρινάκη, οι οποίοι πριν από λίγο καιρό τελείωσαν την ειδικότητά τους και ένας ειδικευόμενος, οι οποίοι όωπς τονίζει η ίδια, όχι μόνο δεν έλαβαν υπόψιν το ιστορικό της γυναίκας, αλλά αντίθετα, θεώρησαν πως έπρεπε να δώσουν έμφαση στα ευρήματα της καλλιέργειας ούρων που είχε προηγηθεί (στις 11/4) και στα ευρήματα αυτής.
Η γιατρός, ΔΕΝ είδε την εξέταση ( η οποία σημειώνεται πως ήταν αρνητική). Στη συνέχεια, της έγινε καρδιοτοκογραφία, με “προβληματικό” καρδιοτοκογράφο ( υπάρχουν στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία, ο καρδιοτοκογράφος των ΤΕΠ δεν λειτουγεί σωστά), ενώ πρόβλημα παρουσίαζει και ο υπέρηχος των μαιευτικών ΤΕΠ.
Μάλιστα, κανείς δεν μετέφερε την 37χρονη ούτε στα Μαιευτικά Χειρουργεία προκειμένου να γίνει ο εν λόγω έλεγχος με μηχανήματα τα οποία λειτουργούν σωστά, αλλά και ούτε στην Μαιευτική Κλινική, όπου επίσης θα μπορούσαν να τη μεταφέρουν γι αυτές τις εξετάσεις.
“Το υγρό στην κοιλιά που αγνοήθηκε”
Ωστόσο, ζητήθηκε να γίνει ένας υπέρηχος από το Παθολογικό Τμήμα, και τελικώς έγινε από έναν ακτινολόγο, όπου τα ευρήματα του ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικά, καθώς είχε διαπιστώσει μικρή ποσότητα υγρού στην κοιλιακή χώρα . Κάτι τέτοιο, σύμφωνα με την κα. Μαρινάκη, θα έπρεπε να έχει σημάνει συναγερμό, καθώς, ήταν εύρημα το οποία έδειχνε πως κάτι δεν πάει καλά στην μήτρα της εγκύου και είτε πρόκειται για ποσότητα αμνιακού υγρού, είτε για αίμα.
Άλλωστε ο εντοπισμός υγρού σε τέτοια σημεία στον οποιονδήποτε υγιή άνθρωπο θορυβεί τους γιατρούς και σπεύδουν να δουν από που προέρχεται ώστε να το αντιμετωπίσουν άμεσα, γιατί ο κίνδυνος απώλειας ζωής είναι μεγάλος. Στη συνέχεια, ζητήθηκε ο ιατρικός φάκελος της 37χρονης, από τον σύζυγο, ο οποίος, τα είχε όλα σε ένα στικάκι, το οποίο και έδωσε στη γιατρό, με την ίδια, να αρνείται να το δει, ενώ του ζήτησε να προσκομίσει εκτυπωμένα όλα τα έγγραφα που υπήρχαν σε αυτό την επόμενη μέρα.
“Διέγνωσαν ουρολοίμωξη, ενώ δεν είχε”
Η γιατρός, αφού οδηγήθηκε στη λανθασμένη διάγνωση, πως η έγκυος έπασχε από “ουρολοίμωξη”, προσπάθησε να της ξαναπάρει ούρα φυσικά και όχι με καθετήρα, ενώ η κοπέλα, σφάδαζε από τους πόνους.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η κα. Μαρινάκη, η προσπάθεια αυτή έγινε με 4 άτομα! 2 να της κρατούν τα πόδια, ο σύζυγος το κεφάλι ώστε να μη χάσει τις αισθήσεις της και ένα άτομο, προσπαθούσε να συλλέξει ούρα..
Μάλιστα, η γιατρός αρνήθηκε πεισματικά την αυτονόητη σε τέτοιες περιπτώσεις τοποθέτηση του καθετήρα, λέγοντας πως τα θέλει “φυσικά”. Αφού η προσπάθεια επετεύχθη, έστειλαν τα ούρα για εξέταση, η οποία έδειξε, ότι υπήρχαν κάποια πυοσφαίρια σχετικά αυξημένα, ένδειξη η οποία είναι συνηθισμένη σε εγκύους υπογραμμίζει η κα. Μαρινάκη. Ήταν μια εξέταση, η οποία δεν σχετιζόταν σε καμία περίπτωση με την κλινική κατάσταση της κοπέλας, υποστηρίζει η ίδια.
“Η γιατρός είπε ότι μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι”
Η γιατρός, στη συνέχεια, είπε στον σύζυγο ότι ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, αλλά του πρότεινε να την κρατήσουν στο ΠΓΝΑ, ώστε να την φροντίσουν καλύτερα, ενώ θα της έβαζαν και αντιβίωση για την “ουρολοίμωξη”. Στη συνέχεια, όπως αναφέρει η κα. Μαρινάκη, η Δέσποινα οδηγήθηκε σε ένα δωμάτιο απομόνωσης (covid) στην Μαιευτική Κλινική τους ΠΓΝΑ, στο τέλος του διαδρόμου, στο οποίο κανένας δεν είχε εποπτεία .
Όπως υπογραμμίζει χαρακτηριστικά, το εν λόγω δωμάτιο, ΔΕΝ είχε κανένα όργανο μηχανικής υποστήριξης, μέτρησης των τιμών των ζωτικών οργάνων του ασθενούς, ενώ παράλληλα, ΔΕΝ είχε ούτε καν ένα μπουτόν έκτακτης ανάγκης. Οι νοσηλεύτριες στη συνέχεια, της έδωσαν ένα χαρτάκι με έναν αριθμό τηλεφώνου, να καλέσει αν πονάει πάρα πολύ και έδιωξαν τον σύζυγο της Δέσποινας από το απομονωμένο δωμάτιο, καθώς δεν είχε βγει ακόμα το PCR τεστ για κορονοϊό στο οποίο υποβλήθηκε, παρά το γεγονός ότι το rapid test, ήταν αρνητικό και βρισκόταν οι δυο τους σε ένα απομονωμένο όπως προαναφέραμε δωμάτιο.
Η κα. Μαρινάκη μάλιστα, υποστηρίζει πως μετά από έρευνα, βρέθηκε έγγραφο του Διοικητή του Νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης, στο οποίο αναφέρεται ότι στην Μαιευτική Κλινική, μπορεί να παραμείνει συνοδός, χωρίς ωστόσο να διευκρινίζεται αν πρέπει ή όχι να έχει το αποτέλεσμα του PCR.
“Την παρακολουθούσε γιατρός του ΠΓΝΑ & το ραντεβού της γέννας ήταν ήδη κλεισμένο”
Την 37χρονη την παρακολουθούσε και υψηλόβαθμη γιατρός του ΠΓΝΑ, με την οποία είχαν ήδη ορίσει και το ραντεβού του προγραμματισμένου τοκετού, ενώ το πλήρες ιστορικό της υπήρχε και στα αρχεία της κλινικής. Ωστόσο οι γιατροί που εφημέρευαν παρότι τους γνωστοποιήθηκε το γεγονός, δεν θεώρησαν σκόπιμο να τηλεφωνήσουν στη γιατρό, κάτι για το οποίο ο σύζυγος, θεώρησε δεδομένο ότι θα γινόταν επικοινωνία μεταξύ των γιατρών των ΤΕΠ και της γιατρού του ΠΓΝΑ που παρακολουθούσε τη Δέσποινα. Μάλιστα, ο σύζυγος, θεωρούσε τόσο δεδομένη τη διαδικασία, που φεύγοντας από τη Μαιευτική Κλινική ευχαρίστησε το προσωπικό για την φροντίδα που παράσχουν στη γυναίκα του.
“Η γιατρός πήγε για ύπνο”
Η γιατρός, μετά την αναχώρηση του συζύγου της 37χρονης, πήγε για ύπνο, λέει η κα. Μαρινάκη, ενώ όπως καταγγέλλουν οι νοσηλεύτριες και η άλλη γιατρός που εφημέρευε, παρά τις κλήσεις τους δεν πήγε να επισκεφθεί την 37χρονη, η οποία βρισκόταν σε αυτή την τραγική κατάσταση ( με την ίδια να δηλώνει πως πήγε). Νωρίτερα δε, στη Δέσποινα, χορήγησαν και δυο υπόθετα γλυκερίνης και την άφησαν αβοήθητη, ώστε να σηκωθεί μόνη της και να πάει στην τουαλέτα.
“Η διαρκής συνομιλία με τον άντρα της μέχρι τις 02.30 το πρωί”
Η 37χρονη, μέχρι και τις 02.30 το πρωί μιλούσε στο τηλέφωνο με τον σύζυγό της, ώστε να της κρατάει παρέα και της συμπαραστέκεται στην δύσκολη αυτή κατάσταση. Η ίδια, του ζήτησε να κλείσουν το τηλέφωνο, λέγοντάς του ότι ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙ ΑΛΛΟ γιατί οι πόνοι έχουν γίνει αφόρητοι. Από εκεί και μετά, η Δέσποινα, χάνει τη ζωή της, μόνη και αβοήθητη. Όπως λέει η κα. Μαρινάκη, η άτυχη Δέσποινα, πέθανε από το σοκ των φρικτών πόνων και την αιμορραγία.
” Τρεις ώρες μετά την βρήκαν νεκρή”
Στις 05.30 το πρωί της 15ης Απριλίου, όταν και πήγαν οι νοσηλεύτριες στο απομονωμένο δωμάτιο, βρήκαν τη Δέσποινα νεκρή και κινητοποιήθηκαν, ενώ υπάρχει όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η κα. Μαρινάκη, μαρτυρία ανθρώπου, ο οποίο λέει ότι μπήκαν στο δωμάτιο της συζύγου του που τη συνόδευε για να γεννήσει και έπαιρναν οι νοσηλευτές από εκεί σωληνάκια και υλικά που χρειζόταν, ενώ τότε, όταν πλεον ήταν ήδη αργά ειδοποίηκε και αναισθησιολόγος, όπου τη διασωλήνωσε στο δωμάτιο χωρίς αναισθησία, υποστηρίζοντας πως ήταν ήδη νεκρή. Η γυναικολόγος (που εφημέρευε) έφθασε στο δωμάτιο γύρω στις 06.00 το πρωί και επέμενε, πως πρόκειται για μια απλή ουρολοίμωξη και σε αυτή την κατάσταση όπου κλήθηκε και ένας καρδιολόγος για να κάνει ΚΑΡΠΑ μήπως προλάβαιναν να σώσουν το μωρό, οδηγήθηκε στα Μαιευτικά Χειρουγεία.
“Αν ειδοποιούσαν Δ/ντη & Υποδ/ντη της Μαιευτικής θα ζούσαν μητέρα και παιδί”
Το πρωί, ειδοποιήθηκαν τόσο ο Διευθυντής της Μαιευτικής Κλινικής όσο και ο Υποδιευθυντής, καθώς οι εφημερεύοντες γιατροί ΔΕΝ το είχαν θεωρήσει σκόπιμο αφού είχαν διαγνώσει “ουρολοίμωξη” παρά την εμφάνιση υγρού στην κοιλιακή χώρα όπως είχε δείξει ώρες νωρίτερα ο υπέρηχος. Άμεσα, η νεκρή πλέον Δέσποινα, χειρουργήθηκε από τους έμπειρους γιατρούς, αλλά ήταν ήδη αργά και για το μωρό.
Η εσωτερική αιμορραγία ήταν μεγάλη, ενώ το αγέννητο βρέφος (2.220 kg) βρέθηκε νεκρό
Η λογική λέει, ότι όταν κάποιος δεν έχει την απαιτούμενη εμπειρία ζητάει πάντα τη βοήθεια κάποιου που να μπορεί πραγματικά να τον βοηθήσει , πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ανθώπινες ζωές. Όπως λέει η κα. Μαρινάκη, και οι δύο κοπέλες γιατροί που εφημέρευαν, ήταν άτομα ελάχιστης εμπειρίας. Η μια ήταν ειδικός 3-4 μήνες και η άλλη 2! Ούτε κλήθηκε η γιατρός που παρακολουθούσε την έγκυο, αλλά ούτε και η Δ/νση της Κλινικής. Μάλίστα, εκείνο το βράδυ, υπήρχε κι άλλος γιατρός ειδικός (με εμπειρία) σε ετοιμότητα, ο οποίος επίσης δεν κλήθηκε ποτέ.
Το παιδί, όπως υποστηρίζει η κα. Μαρινάκη, θα ζούσε οπωσδήποτε, ήταν 7 μηνών και ζύγιζε 2.200 kg, μαζί και η μητέρα, που αν γινόταν εξ αρχής σωστή διάγνωση θα την έβαζαν εσπευσμένα στο χειρουργείο, θα είχαν ειδοποιηθεί οι έμπειροι γυναικολόγοι του ΠΓΝΑ και σήμερα θα ήταν όλοι καλά.
Οι ελλείψεις είναι τραγικές, τονίζει η κα. Μαρινάκη, και γι αυτό μιλάμε για ενδεχόμενο δόλο, υπογραμμίζει χαρακτηριστικά και συνεχίζει: “Από την ώρα που τη νοσηλεύεις, έπρεπε διαρκώς να της είχαν τον καρδιοτοκογράφο στην κοιλιά και συνεχώς υπό παρακολούθηση”.
«ΟΤΑΝ ΕΒΓΑΛΑΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ, ΤΟΥ ΕΒΑΛΑΝ ΕΝΑ ΛΕΥΚΟ ΣΤΕΦΑΝΑΚΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΑΝ ΑΓΚΑΛΙΑ
«Ο θάλαμος ήταν στο τέλος του δρόμου που και να χρειαζόταν κάτι δεν θα την άκουγε κανείς. Της είχαν δώσει έναν αριθμό τηλεφώνου. 2.3ο η ώρα ήταν το τελευταίο, μου είπε “δεν αντέχω άλλο”. Τη βρήκαν σε μυδρίαση. Γεγονός ότι φύγει δηλαδή από ώρες. Την πήγαιναν στα χειρουργεία. Βρήκαν το παιδί νεκρό προφανώς. Ένα παιδί που ήταν 2,200. Ήταν αγόρι είχαμε κάνει όλες τις εξετάσεις και ήταν υγιέστατο καθ’ όλα. Όταν έβγαλαν το μωρό από τη Δέσποινα του έβαλαν ένα λευκό στεφανάκι στα μαλλιά και τους τοποθετήσαμε μαζί αγκαλιά. Θα ήταν η πιο δύσκολη στιγμή όταν θα τους αντίκριζα μαζί. Ήταν πανέμορφος…», λέει προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του ο σύζυγος της .
