Το τίμημα του συνδυασμού παλαιότητας και εντατικής χρήσης, συνεπεία των υποχρεώσεων της χώρας που εκτελούνται διά του Πολεμικού Ναυτικού, πληρώνει η φρεγάτα “ΣΠΕΤΣΑΙ” F453, τύπου MEKO 200HN που είναι αναπτυγμένη στην Ερυθρά Θάλασσα, στο πλαίσιο της επιχείρησης “EUNAVFOR ASPIDES” για την προστασία των θαλασσίων οδών, από τη δράση των ανταρτών Χούθι της Υεμένης.
Σύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες , η ελληνική φρεγάτα παρουσίασε βλάβη στον έναν από τους δύο άξονες και απαιτήθηκε η μετάβασή της σε λιμένα ελεγχόμενο από συμμαχική χώρα στο Τζιμπουτί, για να ελεγχθεί επισταμένως, όπου βρίσκεται παραβεβλημένη. Όπως πληροφορείτε το DP, για την αξιολόγηση της βλάβης και την επιδιόρθωσή της, εκλήθη η κατασκευάστρια γερμανική εταιρία. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες η βλάβη τελικά αποδείχθηκε μικρότερης έκτασης από ότι αρχικά είχε εκτιμηθεί. Την παρούσα περίοδο εξετάζονται οι διαθέσιμες επιλογές για την επιδιόρθωση της. Εξυπακούεται, ότι στην περίπτωση που απαιτηθεί δεξαμενισμός καταλυτικό παράγοντα αποτελεί η διαθεσιμότητα δεξαμενής.
Δεδομένου ότι σύμφωνα με τον προγραμματισμό, η αποστολή του πλοίου στο πλαίσιο της επιχείρησης “EUNAVFOR ASPIDES” ολοκληρώνεται στα τέλη του τρέχοντα μήνα, στην περίπτωση που η βλάβη μέχρι τότε δεν έχει αποκατασταθεί επειδή π.χ. δεν έγινε δυνατό να ευρεθεί διαθέσιμη δεξαμενή, είναι πιθανό να αποφασιστεί η με τήρηση όλων των προβλεπόμενων μέτρα ασφαλείας, επάνοδος της φρεγάτας στην Ελλάδα, κινούμενη μόνο με τον έναν άξονα.
Γενικά τέτοιες βλάβες δεν είναι ασυνήθιστες. Όμως, η κοινή λογική υποδεικνύει, ότι όσο παλαιότερο είναι ένα πλοίο, τόσο αυξάνει η στατιστική πιθανότητα εμφάνισης βλαβών. Τα πληρώματα των φρεγατών, όπως και των υπολοίπων μονάδων του Πολεμικού Ναυτικού και των συνεργείων των Ναυστάθμων Σαλαμίνας και Κρήτης, και γενικότερα όλων των υποδομών τεχνικής υποστήριξης, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση.
Όπως όμως παρατήρησε με σκωπτική διάθεση έμπειρο επιχειρησιακό στέλεχος του Πολεμικού Ναυτικού, “μια… ηλικιωμένη [φρεγάτα], όσο και να την βάψεις, όσο κι αν είναι δραστήρια, όσο κι αν προσέχει γενικώς, το πρόβλημα της ηλικίας παραμένει“! Δεν παύουν να είναι πλοία ηλικίας πέριξ των 30 ετών, τα οποία μάλιστα δεν έχουν υποστεί κάποιο πρόγραμμα αναβάθμισης μέσης ζωής (mid-life upgrade), ενώ κατά τη δεκαετία των μνημονίων η υποστήριξη και συντήρηση τους υπέφερε όπως όλα τα οπλικά συστήματα και μέσα των Ενόπλων Δυνάμεων.
ΜΕ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΕΤΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ, ΤΩΡΑ ΕΞΕΛΙΣΣΟΝΤΑΙ… ΑΓΚΟΜΑΧΩΝΤΑΣ ΟΙ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΜΕ ΕΛΛΙΠΗ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΚΑΙ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ… “BLACK FRIDAY”, ΤΟΣΟ ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΤΟΥΝ ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟ / ΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ.
Το ιδανικό θα ήταν η Ελλάδα να δρομολογούσε μακροχρόνιο ναυπηγικό πρόγραμμα, το οποίο θα εκτελούνταν με ενεργό, σταδιακά αυξανόμενη δραστηριοποίηση της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας. Όμως, το δίδαγμα “η φθήνια τρώει τον παρά” δεν έχει γίνει επαρκώς αντιληπτό από την πολιτική ηγεσία, που επιλέγει λανθασμένες προτεραιοποιήσεις και “λογιστικές” προσεγγίσεις, με τις δεύτερες παραδόξως να ισχύουν κατά περίπτωση.
πηγή: defence-point
