– Έχω ένα χαρτονόμισμα 50€ στην τσέπη μου και θα το πάω σε εστιατόριο και θα πληρώσω το δείπνο μου με αυτό.
Ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου χρησιμοποιεί αυτά τα 50€ για να πληρώσει τον λογαριασμό του στο πλυντήριο αυτοκινήτων.
Ο ιδιοκτήτης του πλυντηρίου αυτοκινήτων μετράει το κούρεμα του στο κομμωτήριο του.
Η κομμώτρια χρησιμοποιεί αυτά τα 50€ για να κάνει ταμείο στο σούπερ μάρκετ.
Μετά από ένα απεριόριστο ποσό πληρωμών το χαρτονόμισμα των 50 ευρώ παραμένει το ίδιο πράγμα που σημαίνει ότι έχει εκπληρώσει τον σκοπό του για όλους όσους το χρησιμοποίησαν ως πληρωμή και η τράπεζα δεν έχει καμία εργασία ή παρέμβαση σε καμία συναλλαγή πληρωμής μετρητών από τον εκδότη
ΑΛΛΑ ΤΙ
– ΑΝ πάω τώρα σε εστιατόριο και πληρώσω ψηφιακά με την τραπεζική μου κάρτα,
– το κόστος για την ψηφιακή πληρωμή μου που χρεώνεται στον ιδιοκτήτη του εστιατορίου συμπεριλαμβανομένου του κόστους συναλλαγής σε ποσοστά είναι κατά μέσο όρο 2,5% το οποίο στη συνέχεια κατεβαίνει στα 1,25€ για κάθε περαιτέρω συναλλαγή πληρωμής.
(Αυτό σημαίνει ότι κάθε επόμενη συναλλαγή πληρωμής κοστίζει 1,25€)
– τα ίδια έξοδα υλοποιούνται εάν ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου πληρώσει ψηφιακά τον λογαριασμό του στην τουαλέτα του πλυντηρίου,
– οι πληρωμές του ιδιοκτήτη της τουαλέτας στο κομμωτήριο,
– το ίδιο και οι επόμενες πληρωμές κτλ.
Ως εκ τούτου, μετά τις πρώτες 36 συναλλαγές αυτού του 50€ θα μείνουν μόνο 5€ και τα υπόλοιπα 45€ έχουν γίνει ιδιοκτησία της τράπεζας… χάρη σε όλες τις ψηφιακές συναλλαγές και προμήθειες!
Επιπλέον, το κόστος για μια χρεωστική κάρτα είναι κατά μέσο όρο 2,25€ τον μήνα, οπότε μετά από εξοικονόμηση για ένα μήνα, τα 50€ σου αξίζουν μόνο 47,75.
Πάει έφυγε, μπορείς να τα ξοδέψεις μόνο μια φορά.
Νομίζω ότι είναι αρκετά ενημερωτικό, για εσάς που παίρνετε μέχρι και καραμέλες με την κάρτα..
