Όλοι έχουν αναρωτηθεί πού οφείλεται αυτό το χαρακτηριστικό «κλικ» που συνοδεύει τα φλας των αυτοκινήτων όταν αναβοσβήνουν. Αλλά ελάχιστοι γνωρίζουν την απάντηση.
Τη σήμερον ημέρα δεν νοείται να υπάρχει αυτοκίνητο που να μην ενσωματώνει φλας (δείκτες κατεύθυνσης). Τα φλας αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εξοπλισμού των αυτοκινήτων, και η χρήση τους είναι επιβεβλημένη ώστε να γνωστοποιήσουμε στους υπόλοιπους χρήστες του οδικού την πρόθεσή μας να αλλάξουμε κατεύθυνση.
Παρ’ όλα αυτά, πριν από περίπου έναν αιώνα, τα φλας αποτελούσαν άγνωστη λέξη στο αυτοκινητικό λεξικό, με τον οδηγό να ενημερώνει τα υπόλοιπα οχήματα μέσω κινήσεων των χεριών του.
Την επανάσταση στον αυτοκινητικό κόσμο έφερε το 1939 ο Αμερικανός κατασκευαστής Buick, όταν λάνσαρε στην αγορά αυτοκίνητα με ενσωματωμένους δείκτες κατεύθυνσης. Σε πρώτη φάση, τα φλας βρίσκονταν αποκλειστικά στο πίσω μέρος του οχήματος, αλλά από το 1940 πήραν θέση και στο μπροστινό τμήμα του αμαξώματος.
Όσο τα χρόνια περνούσαν, τα φλας του αυτοκινήτου υπόκειντο σε σημαντικές αλλαγές. Μόνο ένα χαρακτηριστικό τους έμεινε αναλλοίωτο στο πέρασμα του χρόνου και αυτό δεν είναι άλλο από τον χαρακτηριστικό ήχο των φλας που παράγεται και ενίοτε… σπάει τα νεύρα των επιβατών του αυτοκινήτου.
Αλήθεια, όμως, πού οφείλεται αυτός ο ήχος που ακολουθεί το «αναβόσμημα» των φλας; Οι περισσότεροι – ορθά – θα υποθέσουν ότι πρόκειται για έναν τεχνητό ήχο που αποτελεί… αναγκαίο κακό, ώστε να γνωρίζει ο οδηγός ότι το φλας βρίσκεται σε λειτουργία.
Εντούτοις, κατά τα πρώιμα χρόνια της αυτοκίνησης, ο εν λόγω ήχος ήταν ανεπιτήδευτος και πήγαζε από το κύκλωμα του φλας των αυτοκινήτων και συγκεκριμένα από την επαφή που έκαναν δύο μεταλλικά μέρη όταν ο οδηγός ενεργοποιούσε τον μοχλό στο τιμόνι.
Την πηγή αυτού του χαρακτηριστικού ήχου είχε «αποκαλύψει» πριν από λίγα χρόνια η ειδησεογραφική ιστοσελίδα Jalopnik, αποκωδικοποιώντας τον εν λόγω μηχανισμό σε ένα παλιάς χρονολογίας (και τεχνολογίας) αυτοκίνητο.
Όπως μπορείτε να δείτε στο παρακάτω βίντεο, πηγή του ήχου αποτελεί ένα «κουτάκι», το οποίο εμπεριέχει έναν διακόπτη με δύο ακροδέκτες για το φλας.
Πρόκειται για ρελέ των φλας που λειτουργεί με διμεταλλικό έλασμα, το οποίο πυρακτώνεται και ανοιγοκλείνει το κύκλωμα. Δύο μεταλλικά μέρη εφάπτονται με αποτέλεσμα να παράγεται τόσο το χαρακτηριστικό «κλικ», την ίδια ώρα που παράγεται και ένας μικρός σπινθήρας ο οποίος ενεργοποιεί τους δείκτες κατεύθυνσης.
Η συγκεκριμένη τεχνική λειτουργίας των φλας έχει, πια, σχεδόν εξαφανιστεί, δίνοντας τη σκυτάλη σε σύγχρονα ηλεκτρονικά συστήματα που, μεταξύ άλλων, καθιστούν ευκολότερο τον εντοπισμό των προβλημάτων.
Παρ’ όλα αυτά, οι κατασκευαστές (ενώ υπάρχει η δυνατότητα) δεν έχουν εγκαταλείψει αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο που συνόδευε το «αναβόσβημα» των φλας από τις απαρχές της ύπαρξής τους. Πλέον το χαρακτηριστικό «κλικ» παράγεται από ένα πιεζοηλεκτρικό ηχείο, που προσομειώνει το κροτάλισμα των μεταλλικών μερών, και χρησιμοποιείται ως ηχητικό σήμα ότι το φλας λειτουργεί σωστά.
