Η νυχτερινή διασκέδαση στην Αθήνα απέκτησε νέο ενδιαφέρον όταν δύο γνωστές προσωπικότητες ανέβηκαν στην πίστα του Nox Athens και χάρισαν ξεχωριστές χορευτικές στιγμές στο κοινό. Ο Παύλος Ντε Γκρες και ο Βασίλης Μπισμπίκης έδωσαν το δικό τους στίγμα, δημιουργώντας μια άτυπη αντιπαράθεση που σχολιάστηκε έντονα.
Ο «πρίγκιπας» και το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας
Το βράδυ της Παρασκευής, ο Παύλος Ντε Γκρες, συνοδευόμενος από την παρέα του, επισκέφθηκε το νυχτερινό κέντρο όπου εμφανίζονται η Δέσποινα Βανδή και ο Αντώνης Ρέμος.
Σε μια κίνηση που ξάφνιασε τους θαμώνες, ανέβηκε στην πίστα και χόρεψε το «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας». Η παρουσία του γιου του τέως βασιλιά προκάλεσε αίσθηση, καθώς ελάχιστοι περίμεναν να τον δουν σε μια τέτοια στιγμή αυθορμητισμού. Το κοινό τον παρακολούθησε με ενδιαφέρον, ενώ αρκετοί σχολίασαν το γεγονός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο «αλήτης» και η εκρηκτική ερμηνεία του Μπισμπίκη
Λίγες ώρες αργότερα, ο Βασίλης Μπισμπίκης ανέβηκε στην ίδια πίστα και επέλεξε να χορέψει το τραγούδι «Το αδιέξοδο», μια χαρακτηριστική λαϊκή επιτυχία των ‘90s που είχε ερμηνεύσει σε ντουέτο ο Βασίλης Καρράς με τη Δέσποινα Βανδή. Το πάθος του ηθοποιού και η έντονη εκφραστικότητα του χορού του τράβηξαν τα βλέμματα, με τις κινήσεις του να συνδυάζουν ανεπιτήδευτο αυθορμητισμό και συναισθηματική φόρτιση.
Το σχόλιο του Ρέμου και η διάσταση του θέματος
Η σύγκριση μεταξύ των δύο δεν θα είχε απασχολήσει τόσο, αν ο Αντώνης Ρέμος δεν είχε προσδώσει μια κοινωνική διάσταση στη συζήτηση. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, ο τραγουδιστής σχολίασε: ««Δεν χορεύουν μόνο πρίγκιπες εδώ, αλλά και αλήτες»». Η φράση αυτή έγινε αφορμή για πλήθος συζητήσεων, με αρκετούς να ερμηνεύουν το σχόλιο ως μια αναφορά στις διαφορετικές πορείες ζωής των δύο ανδρών.
Το συναίσθημα πάνω από την τεχνική
Παρακολουθώντας τις δύο εμφανίσεις, η ζυγαριά των εντυπώσεων έγειρε προς τον Βασίλη Μπισμπίκη. Ο ηθοποιός δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται για την τεχνική ή την εικόνα του, αλλά αφήνεται στο συναίσθημα, ειδικά όταν εκδηλώνει την αγάπη του για τη σύντροφό του. Η αυθεντικότητα και η ένταση της στιγμής κέρδισαν τις εντυπώσεις, αποδεικνύοντας ότι στη μουσική και στον χορό, η ψυχή μετράει περισσότερο από την τελειότητα των βημάτων.
