Η Δέσποινα Μπεμπεδέλη, γνωστή για την ξεχωριστή της παρουσία στο τηλεοπτικό κοινό μέσα από τη σειρά «Famagusta», έχει μια ζωή γεμάτη δημιουργία και αποφάσεις που καθόρισαν την πορεία της στο χώρο του θεάτρου.
Λίγα Λόγια για τις Σπουδές της
Μεγαλώνοντας, φοίτησε στο Γαλλικό Ινστιτούτο, καθώς αρχικά είχε ονειρευτεί να γίνει καθηγήτρια γαλλικών. Ωστόσο, ο καθηγητής θρησκευτικών του σχολείου της, εντυπωσιασμένος από την εκφραστικότητα και το πάθος της για την απαγγελία, την προέτρεψε να δοκιμάσει την υποκριτική τέχνη.
Έτσι, με τη στήριξη της οικογένειάς της, εισήλθε στη σχολή του Πέλου Κατσέλη, ξεκινώντας την πορεία της, παρά την αρχική απόρριψη που είχε δεχθεί από τον μεγάλο σκηνοθέτη Κάρολο Κουν. Αργότερα, εκείνος την επέλεξε σε μια οντισιόν, σηματοδοτώντας την έναρξη μιας σημαντικής συνεργασίας και έναν μεγάλο προσωπικό σταθμό, καθώς η Δέσποινα γνώρισε τότε τον Κύπριο ηθοποιό και μελλοντικό σύζυγό της, Στέλιο Καυκαρίδη.
Η Οικογενειακή Ζωή της Δέσποινας Μπεμπεδέλη
Το 1966 η Δέσποινα Μπεμπεδέλη παντρεύτηκε τον Στέλιο Καυκαρίδη, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά: τον Θεόδωρο, που ακολούθησε καριέρα αθλητικογράφου, και τη Μαριάννα, που αφοσιώθηκε και εκείνη στην υποκριτική. Η Δέσποινα, αποστασιοποιημένη από την κοσμική ζωή, αφοσιώθηκε στο σπίτι και τη δημιουργία, επιλέγοντας έναν ήρεμο τρόπο ζωής με επίκεντρο την τέχνη και την οικογένειά της.
«Έχω κάνει μια καλή οικογένεια με μια γυναίκα σπουδαία και δυο παιδιά σπουδαία. Η Μαριάννα έχει καταφέρει πολλά πράγματα», είχε δηλώσει ο σύζυγός της σε παλαιότερη συνέντευξή του.
Μια Δοκιμασία και Η Ευτυχής Κατάληξη
Σημαντική αλλαγή στη ζωή του ζευγαριού ήρθε το 1968, όταν, εν μέσω δικτατορίας στην Ελλάδα, αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Κύπρο για να χτίσουν μια καινούρια ζωή. Ωστόσο, λίγα χρόνια μετά, έζησαν την τραγωδία του 1974, όταν ο Στέλιος Καυκαρίδης για μια περίοδο βρέθηκε αγνοούμενος. Η Δέσποινα, παρά τη σιωπηλή και ήρεμη ζωή που είχε επιλέξει, βρέθηκε αντιμέτωπη με έναν δύσκολο προσωπικό αγώνα, που ευτυχώς κατέληξε θετικά. Ο άντρας της επέστρεψε και η οικογένεια ξαναβρήκε τις ισορροπίες της.
Η Τουρκική Εισβολή
Η ίδια σε παλαιότερη συνέντευξή της στο «Documento» έχει περιγράψει πως έζησε με την οικογένειά της την τουρκική εισβολή λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος και βλέπω τον άντρα μου να φωνάζει: “Εισβολή. Ξύπνα τα παιδιά και βάλ’ τα στον διάδρομο”. Ανοίγουμε το παράθυρο και βλέπουμε αλεξιπτωτιστές. Γυρνάει και μου λέει ο Στέλιος – δεν θα το ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου: “Δέσποινα, χωρίζουνε την Κύπρο στα δύο”. Από το ραδιόφωνο άρχισαν να μιλάνε για επιστράτευση».
«Τα μωρά μας έκλαιγαν, από πάνω μας περνούσαν σαν σβούρες τα αεροπλάνα. Εκ των υστέρων μάθαμε ότι έκαναν λάθος και αντί να χτυπήσουν το ΡΙΚ, χτύπησαν το φρενοκομείο. Μετά χτύπησαν τον ραδιοσταθμό. Με πήρε ο άντρας μου, ετοίμασα κρέμες, γάλατα, φασκιές και με πήγε δίπλα στης αδερφής του. Έφυγε. Επιστράτευση… Δεν μπορώ να το πιστέψω, σας λέω αλήθεια, νομίζω πως το ξαναζώ τώρα. Ανήκουμε στους πολύ τυχερούς, γιατί δεν είχαμε στην οικογένειά μας ούτε νεκρούς ούτε αγνοούμενους». Άρχισαν να έρχονται στο σπίτι μας διάφοροι φίλοι και συγγενείς, άλλος με ρύζι, άλλος με μακαρόνια, περίεργα πράγματα. Κάποια στιγμή έρχεται ένας συνάδελφος, καλή του ώρα, με ένα φάκελο με λεφτά: “Κράτα τα αυτά, Δέσποινα, μπορεί να χρειαστούν”… Είχε βγει η φήμη ότι ο Στέλιος είχε σκοτωθεί και τον ψάχνανε στα νοσοκομεία και στους Ερυθρούς Σταυρούς. Όταν πια βεβαιώθηκαν πως δεν ήταν νεκρός, τότε μου το είπανε. Ύστερα από μία εκεχειρία, οι Τούρκοι μπήκαν εν θριάμβω στην άδεια Αμμόχωστο. Ηταν 14 Αυγούστου.»
