Κοντά στο Θησείο υπήρχε κάποτε η συνοικία της Αγίας Παρασκευής. Ήταν μια πολύ μικρή συνοικία, γύρω από τον Ιερό Ναό της αγίας Παρασκευής της περιοχής.
Σε ένα από τα σπίτια της συνοικίας κατοικούσε ένα γνωστό στην περιοχή ανδρόγυνο. Ο Θάνος και η Παγώνα Παγιαυλή. Το ζευγάρι ήταν γνωστό στην συνοικία για την αγάπη που δεν δίσταζε να δείχνει μπροστά σε όλο τον κόσμο. Ήταν τόσο αγαπημένοι που ο κόσμος τους ζήλευε και τους είχε ως παράδειγμα προς μίμηση. Ή προς αποφυγή…
Από τότε είχε αρχίσει να σιγοακούγεται η έκφραση «το ζευγάρι της Αγίας Παρασκευής».
Ο αρχικός λόγος είναι άλλος όμως σε σχέση με αυτόν που επικράτησε. Τότε, οι γείτονες θαύμαζαν την σχέση τους και τους μνημόνευαν για καλό.
Ένα βράδυ όμως, κάποιοι φίλοι του Θάνου πέρασαν απ’ έξω από το σπίτι και άκουσαν να έρχονται από μέσα γυναικείες φωνές και κλάματα. Ήταν βέβαιοι, πως ο Θάνος χτυπούσε εκείνη την στιγμή την Παγώνα, ωστόσο δεν είπαν τίποτα και έφυγαν.
Την επόμενη μέρα βγήκαν στο δρόμο αγκαλιασμένοι, χωρίς να συμβαίνει το παραμικρό.
Αυτό συνεχίστηκε για περίπου έναν μήνα. Το μυστικό πρόλαβε βέβαια να μαθευτεί από στόμα σε στόμα. Κάθε βράδυ ο σύζυγος χτυπούσε την γυναίκα του και το επόμενο πρωί, έβγαιναν βόλτα, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ήταν δηλαδή το πιο αγαπημένο ζευγάρι της Αθήνας, μόνο για το θεαθήναι.
Από τότε η έκφραση «σαν το ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής», επικράτησε για να περιγράψει κάποιος κάποιο ανδρόγυνο που υποκρίνεται ότι είναι αγαπημένο ή συνηθίζει τις διαχύσεις χωρίς να τις εννοεί. Η έκφραση ακούγεται μέχρι και σήμερα.
