Για την επίδραση που έχει η φήμη και η επιτυχία στους ηθοποιούς αλλά και για τα φαινόμενα κακοποίησης μίλησε το βράδυ της Τρίτης ο Σταύρος Ζαλμάς.
Αρχικά εξήγησε για την αποχώρησή του από τον χώρο του θεάτρου πως «το έριξα στο σορολόπ όταν αποφάσισα να είμαι ο εαυτός μου και να μην κάνω χάρη σε κανέναν».
«Την ώρα που απλώνει χέρι κάποιος πάνω σου πρέπει να τον πιάσεις να τον κοπανήσεις. Μου έχει τύχει, ξέρεις ποιος είμαι, ο Ζαλμάς είμαι, θυμάσαι πώς ήμουν στα 30 μου;» συμπλήρωσε με την Πέμη Ζούνη να συμπληρώνει «το έχω βιώσει κι εγώ αλλα όχι στο θέατρο ή το σινεμά, σε πιο καθώς πρέπει χώρο».
Στην ερώτηση αν αλλοτριώνει η φήμη, ο ηθοποιός απάντησε πως αυτό συμβαίνει αν κάποιος «το έχει μέσα του».
«Έναν άνθρωπο νορμάλ θα τον τρελάνει για λίγο. Όταν έκανα το Άφρικα το 1992 δεν μπορούσα να βγω στον δρόμο, το ίδιο και το 1998 όταν υποδύθηκα τον παπά. Δεν θα έβγαινα βουλευτής, θα έβγαινα πρωθυπουργός. Αυτό που το αντιμετώπιζα πρώτη ημέρα στη ζωή μου γιατί ερχόμουν από την ομάδα εδάφους, καταλήψεις και underground καταστάσεις, για λίγο έγινα ανόητος» εξομολογήθηκε ο Σταύρος Ζαλμάς.
