Οι οπτικές ίνες, αν και απαραίτητες για τον εκσυγχρονισμό των υποδομών και τη βελτίωση της συνδεσιμότητας, έχουν εξελιχθεί σε πραγματική μάστιγα για τον Δήμο μας. Όπως είχα επισημάνει πριν περίπου ένα χρόνο, όταν έφερα το ζήτημα στο Δημοτικό Συμβούλιο, η κατάσταση ήταν προβλέψιμη: χωρίς επαρκή έλεγχο και σαφές πλαίσιο, η ανεξέλεγκτη δραστηριότητα των εταιρειών θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην εικόνα που βλέπουμε σήμερα.
Δρόμοι που σκάβονται ξανά και ξανά, έργα που αφήνονται ημιτελή, κακοτεχνίες που δυσκολεύουν την καθημερινότητα των κατοίκων και δημιουργούν σοβαρά προβλήματα ασφάλειας και προσβασιμότητας. Κι όλα αυτά, με ελάχιστη ή καμία επίβλεψη από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Η κανονιστική του Δήμου μας είναι, δυστυχώς, απαρχαιωμένη και δεν προβλέπει ξεκάθαρα τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να επιβλέπονται τα έργα των ιδιωτικών εταιρειών, ούτε τις ευθύνες τους όταν παραβιάζουν όρους ή αφήνουν εκκρεμότητες.
Δεν είναι τυχαίο πως πολλοί Δήμοι ανά την Ελλάδα έχουν ήδη αναθεωρήσει τις κανονιστικές τους αποφάσεις, προσαρμόζοντάς τες στα νέα δεδομένα, ώστε να περιορίσουν τις αυθαίρετες και πρόχειρες παρεμβάσεις που προκαλούν φθορές στο δημοτικό δίκτυο και ταλαιπωρία στους δημότες.
Οφείλουμε, λοιπόν, ως Δημοτική Αρχή αλλά και ως αντιπολίτευση, να αντιμετωπίσουμε ουσιαστικά και θεσμικά το πρόβλημα.
Η αναθεώρηση της κανονιστικής δεν είναι πολυτέλεια, είναι άμεση ανάγκη.
Χρειάζεται ένα σαφές πλαίσιο ευθυνών, αυστηρός έλεγχος και συντονισμός των υπηρεσιών ώστε κάθε έργο να γίνεται με σεβασμό στον δημόσιο χώρο και στους πολίτες.
Οι τεχνολογικές υποδομές είναι απαραίτητες, αλλά δεν μπορεί η πρόοδος να σημαίνει καταστροφή.
Η ανάπτυξη πρέπει να γίνεται με σχέδιο, με επίβλεψη και με σεβασμό στο κοινό συμφέρον.
