H προσπάθεια του πρεσβευτή (τύποις) των ΗΠΑ στην Αθήνα Τ.Πάιατ (και σίγουρα όχι την νυν κυβέρνησης του Ν.Τραμπ με την οποία δεν έχει καμία σχέση και καμία επαφή), να διαψεύσει την απαγόρευση εξαγωγών των βλημάτων AGM-158A Joint Air to Surface Standoff Missile (JASSM) και AGM-84H/K SLAM-ER στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του προγράμματος αναβάθμισης των F-16 Block 50/52+ Advanced της Πολεμικής Αεροπορίας, έκανε τα πράγματα ακόμα χειρότερα.
Γιατί διαβεβαίωσε ότι «Δεν αρνήθηκαν οι ΗΠΑ να πουλήσουν “Harpoon” στην Ελλάδα». Καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Οι AGM-84H/K Joint Standoff Land Attack Missiles-Expanded Response (SLAM-ER) τους οποίους αρνήθηκαν να εξαγάγουν οι ΗΠΑ δεν είναι “Harpoon” από τους οποίους άλλωστε έχουμε δεκάδες στα πλοία του ΠΝ και δεν χρειαζόμαστε άδεια εξαγωγής.
Μοιάζουν με Harpoon, αλλά δεν είναι. Ο Harpoon είναι βλήμα κατά πλοίων, ο AGM-84H/K SLAM-ER είναι βλήμα cruise κατά χερσαίων και ναυτικών στόχων με τριπλάσια ακτίνα δράσης. Αυτή η ομοιότητα βόλεψε τον Πάιατ να «διαψεύσει», χωρίς να πει την αλήθεια για την άρνηση εξαγωγής των AGM-84H/K SLAM-ER και τους AGM-158 JASSM.
Οι AGM-84H/K SLAM-ER είναι ένα υποστρατηγικό βλήμα με υψηλές δυνατότητες, διπλής χρήσης: Και κατά χερσαίων και κατά ναυτικών στόχων. Μοιάζει με Harpoon, ακόμα και στον κωδικό AGM-84, αλλά τελείως διαφορετικό όπλο.
Τους προμηθεύτηκε η Τουρκία πριν από 14 χρόνια περίπου ως απάντηση στην απόκτηση των Scalp-EG από την Πολεμική Αεροπορία.
Έχουν λιγότερες δυνατότητες από τους Scalp-EG, αλλά έχουν ρόλο και anti-ship, αντίθετα με τα ελληνικά cruise βλήματα που δεν μπορούν να προσβάλουν κινητούς στόχους,
Συγκεκριμένα προμηθεύτηκε 50 βλήματα.
Το περιβάλλον της Ανατολικής Μεσογείου το AGM-84H/K SLAM-ER είναι εξαιρετικά φονικό, καθώς είναι το μοναδικό αεροπορικό όπλο στο οπλοστάσιο Ελλάδας και Τουρκίας που μπορεί να πλήξει ναυτικούς στόχους σε μεγάλες αποστάσεις από αέρος, αφού οι ελληνικοί AM-39 Exocet (εκτός του ότι έχουν τεθεί εκτός λειτουργίας λόγω λήξης ορίου ζωής) έχουν ακτίνα περί τα 40 χλμ. απέναντι στα 270 χλμ. του AGM-84H/K SLAM-ER.
Είναι γεγονός ότι μία ομοβροντία δώδεκα ή δεκαέξι βλημάτων για να επιτευχθεί κορεσμός της αεράμυνάς τους από μια ασφαλή απόσταση 80 χλμ. κατά τεσσάρων πολεμικών π.χ. φρεγατών MEKO200HN και “S” του ελληνικού Στόλου, θα μπορούσε να έχει ολέθρια αποτελέσματα για το ΠΝ.
Η ελληνική Πολεμική Αεροπορία δυστυχώς στερείται ενός τέτοιου όπλου (αλήθεια, πότε θα λογοδοτήσουν αυτοί που άφησαν άοπλη την χώρα;) και το χειρότερο είναι ότι πλέον, γενικά στερείται όπλων anti-ship αφού και οι ΑΜ-39 Exocet με την μικρή ακτίνα των 40 χλμ. είναι off λόγω λήξης ορίου ζωής.
Εν πάση περιπτώσει υπήρξε ελληνική κρούση στις ΗΠΑ για να παραλάβουμε το συγκεκριμένο όπλο μαζί με τους ακόμα μεγαλύτερων δυνατοτήτων AGM-158 JASSM στο πλαίσιο του προγράμματος αναβάθμισης των F-16 Block 50/52+ & Advanced της Πολεμικής Αεροπορίας.
Για τους δεύτερους, τους AGM-158 JASSM, είναι η δεύτερη άρνηση των ΗΠΑ να τους πουλήσουν στην Ελλάδα.
Η πρώτη άρνηση ήταν το 2009 όταν είχαν απαντήσει ότι «Δεν ήταν ακόμα έτοιμο το όπλο» που είχε μικρό χρόνο ένταξης στην USAF. Από τότε το πούλησαν στην Πολωνία, την Φινλανδία και την Αυστραλία. Αλλά όχι στην Ελλάδα.
Τον AGM-84H/K SLAM-ER η ελληνική πλευρά δεν πίστευε ότι οι ΗΠΑ θα τον αρνιόντουσαν. Ίσως γιατί η Lockheed Martin που έχει αναλάβει τον εκσυγχρονισμό των F-16 Block 50/52+ & Advanced είναι και κατασκευάστρια των AGM-84H/K SLAM-ER και είχε διαβεβαιώσει την ελληνική πλευρά ότι θα κάνει ότι έπρεπε για να εγκριθεί η πώληση του όπλου.
Χωρίς να το καταφέρει…
Γιατί οι ΗΠΑ αρνήθηκαν; Γιατί θεωρούν ότι θα αποκτούσε η Ελλάδα όπλα που δεν θέλουν να έχει. Όχι γιατί «δεν μας συμπαθούν», αλλά γιατί δεν θέλουν να «παίξουμε στα ίσα» τη Τουρκία. Τώρα υπάρχει πάντα κάποιος που υποχωρεί..
Όσο για τα γαλλικά όπλα, εντέχνως και υπογείως εργάστηκαν εντός του υπουργείου Εθνικής Άμυνας και του ΓΕΑ, για να απαξιωθούν και να «λήξουν» τα όρια ζωής τους.
Τυχαία ότι όλα αυτά συμβαίνουν στην Α.Μεσόγειο όταν δεν υπάρχει τίποτε σε επιχειρησιακή κατάσταση στην ΠΑ; Oύτε SCALP, ούτε Exocet, ούτε τίποτα…
Δείτε το AGM-84H/K SLAM-ER σε F/A-18C Hornet της αυστραλιανής Αεροπορίας:
Κι εδώ της κορεατικής Αεροπορίας: ΠΗΓΗ
