Ένα από τα χωριά που έχει θαφτεί στο νερό και τη λάσπη είναι ο Βλοχός, ο τόπος καταγωγής της συζύγου του Θανάση Βισκαδουράκη.
Ο ηθοποιός και η οικογένειά του βιώνουν δύσκολες στιγμές, καθώς τα αγαπημένα τους πρόσωπα βρίσκονται εκεί.
Ο ίδιος μίλησε για το πώς βιώνουν τα τελευταία 24ωρα, αλλά δεν δήλωσε αισιόδοξος για το αν θα κατοικηθούν και πάλι αυτές οι περιοχές.
«Να ευχαριστήσω τον ελληνικό στρατό, σε αυτά τα ελικόπτερα ήταν όλοι οι φίλοι μου που ήταν στον Άγιο Αθανάσιο για δύο βράδια, κρύωναν, δεν είχαν νερό, φαγητό και σήμερα, δυστυχώς, καθυστερημένα τους έφερε στο γήπεδο της Καρδίτσας. Είναι όλοι καλά, στενοχωρημένοι πάρα πολύ», είπε αρχικά ο ηθοποιός.
Και πρόσθεσε: «Στα χωριά αυτά μένουν μόνο γέροντες, μεγάλοι άνθρωποι. Εμείς καταφέραμε και κάναμε Ελλάδα μόνο την Αθήνα, ζούμε εδώ γιατί μας αρέσει η ωραία ζωή και εκεί φύλακες στα χωριά είναι οι μεγάλοι άνθρωποι. Ο γιος μου αγαπάει πάρα πολύ το χωριό και χαίρομαι πάρα πολύ γι’ αυτό».
«Δεν τους έχει μείνει τίποτα, έχουν καταστραφεί»
«Άκουσα ανθρώπους του τόπου να λένε: «Ο Παλαμάς πέθανε. Ο Βλοχός πέθανε. Το ίδιο η Μεταμόρφωση και ο Κοσκινάς. Καταλαβαίνετε τι έπαθαν όταν το βράδυ έσπασαν τα φράγματα. Δεν τα βάζεις με τη φύση, δεν τα βάζεις με τον Θεό», συμπλήρωσε ο Θανάσης Βισκαδουράκης.
Στη συνέχεια, περιέγραψε πώς οι οικογένειά του σώθηκε από τα ορμητικά νερά: «Παρακαλούσα τον πεθερό μου να φύγει από τον Βλοχό. Πήγαν στον Παλαμά και εκεί στις 3:00 το πρωί χτύπησε το 112 και πήγαν σε ένα ύψωμα για να σωθούν από τα ορμητικά νερά. Δεν τους έχει μείνει τίποτα, έχουν καταστραφεί».
«Έπεσε το πλίθινο σπίτι και ένας περαστικός με μια βάρκα φόρτωσε τη γιαγιά 95 χρονών, μπρούμυτα. Τα αγαπάνε τα σπίτια τους, τα χωράφια τους, τις αποθήκες τους. Αγαπάνε τον τόπο τους. Εύχομαι εμείς οι νέοι να αγαπήσουμε τους τόπους, γιατί η Ελλάδα είναι όμορφη», σημείωσε.
Ο Θανάσης Βισκαδουράκης παραδέχτηκε ότι δεν είναι αισιόδοξος για το αν θα κατοικηθούν και πάλι αυτές οι περιοχές.
«Οι δύο φίλοι μου μου είπαν ότι φεύγουν, είναι και 50 χρονών. Μου είπαν ότι: ‘Ξέρουμε ότι σε αυτή τη χώρα μόλις περάσουν τα γεγονότα όλοι θα μας ξεχάσουν’. Τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Δεν ξέρω με τι ψυχή θα το ξαναχτίσουν, γιατί άλλο να είσαι 30-40 και άλλο να είσαι 70 και 80», κατέληξε.
