Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. η ανήλικη παραβατικότητα αυξήθηκε κατά 70% μεταξύ 2020 και 2023 στη χώρα μας.
Όλα αυτά με φόντο ανήλικες συμμορίες να επιδίδονται σε ληστείες, να απειλούν με βία για να αποσπάσουν κινητά τηλέφωνα, χρήματα, μέχρι και τα ρούχα από τα θύματά τους. Χαρακτηριστικά τα στοιχεία της Αστυνομίας που αποκαλύπτουν πως το 2022 σχεδόν δύο μαθητές κάθε ημέρα έπεσαν θύματα επίθεσης, κλοπής ή απόπειρας.
Πέρα από τις ληστείες έχουν αυξηθεί δραματικά και οι βίαιοι ξυλοδαρμοί και οι άγριες συμπλοκές.
Συνολικά το 2020, η Αστυνομία διαχειρίστηκε 126 υποθέσεις που αφορούσαν σωματικές βλάβες ανηλίκων, ενώ μόνο το πρώτο οκτάμηνο του 2023 διαχειρίστηκε 377, βλέπουμε δηλαδή μια αύξηση 199%. Αρκετά περιστατικά καταγράφηκαν εντός σχολικών συγκροτημάτων, ενώ τα κρούσματα bullying αναφέρονται όλο και πιο συχνά.
Ιδιαίτερη αύξηση παρατηρείται και στις υποθέσεις οπλοφορίας, από 72 υποθέσεις το 2000 σε 201 το 2023 (179%).
«Η προσωποκράτηση, ο εγκλεισμός σε κάποιο κέντρο νέων, είναι δύο «δρόμοι» επαναφοράς… είναι όμως η ακραία λύση»
«Υπάρχει μια εξοικείωση με τα όπλα πλέον, με σουγιάδες και άλλα αυτοσχέδια όπλα. Αυτό είναι κάτι που προβληματίζει έντονα τις Αρχές», λέει ο Φώτης Σίσκος, αστυνόμος Β’ στο Τμήμα Αντιμετώπισης Παραβατικότητας Ανηλίκων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής.
«Μιλάμε για τεράστια αύξηση μέσα στο 2023, που μας προκαλεί μεγάλη ανησυχία». Αυτή η αύξηση, σύμφωνα με την Αστυνομία, βασίζεται και στη μείωση του ορίου της ηλικίας των παιδιών που συναντάμε στην παραβατικότητα.
«Δηλαδή εκεί που θα είχαμε ένα πέρασμα στην παραβατικότητα περίπου στα 18, οι νέοι εισέρχονται σε μικρότερες ηλικίες, στα 15 ή στα 16. Σε αυτό έχουν παίξει ρόλο η τεχνολογία, τα μέσα και οι παραστάσεις που έρχεται σε επαφή ο νέος από πιο μικρή ηλικία, αλλά και το σύνολο των παραγόντων. Ακόμη και το σχολείο» σημειώνει ο αστυνόμος.
Επιμόρφωση και ενημέρωση της Αστυνομίας
Σχετικά με την επιμόρφωση του προσωπικού της ΕΛ.ΑΣ. ο Φ.Σίσκος αναφέρει: «Δίνονται πλέον οδηγίες επακριβείς στο πώς θα πρέπει στο εξής να γίνεται προσέγγιση των ανήλικων. Προσπαθούμε όλα αυτά να φτάνουν και να αγγίζουν το σύνολο και το εύρος του προσωπικού μας και να έχουν καθολική εφαρμογή. Οι οδηγίες δίνονται και κατόπιν ελέγχονται κατά πόσο τηρούνται».
Έπειτα εξηγεί πως σημαντικό κομμάτι αποτελεί και ο θεσμός του επιμελητή.
«Μετά ο ανήλικος φεύγει από τα χέρια μας. Πηγαίνει στον επιμελητή, στον εισαγγελέα, πηγαίνει σε ένα άλλο κομμάτι. Υπάρχει ένα ζήτημα εκεί, το πόσο σύντομα αφήνονται ελεύθεροι. Ένα άλλο ζήτημα είναι ότι θα πρέπει να δοθεί έμφαση και να ενδυναμωθεί και ο θεσμός του επιμελητή. Μια διαδικασία αυτοφώρου και η προσωποκράτηση είναι ένα από τα βήματα, αλλά έπεται μεγάλη συνέχεια. Εκεί είναι που ο ανήλικος θα έρθει αντιμέτωπος με τις συνέπειές της πράξης του και με τον εαυτό του και με τη Δικαιοσύνη» ,τονίζει ο αστυνόμος.
«Υπάρχουν περιπτώσεις όπου υπάρχει επανάληψη»
«Τι κάνεις μετά, πώς συμμορφώνονται αυτά τα παιδιά; Πώς τα φέρνεις σε ένα δρόμο ώστε να κατανοήσουν την πράξη τους;» ρωτάμε αναζητώντας έναν επίλογο. «Οι περισσότεροι αποκτούν, επανακτούν τη φυσική τους θέση. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου υπάρχει και ψυχοπαθολογία, όπου υπάρχει η ροπή και η επανάληψη στην παραβατικότητα ή δεν υπάρχει το κατάλληλο υποστηρικτικό πλαίσιο στο περιβάλλον του ανηλίκου. Η προσωποκράτηση, ο εγκλεισμός σε κάποιο κέντρο νέων, είναι δύο «δρόμοι» επαναφοράς του ανήλικου στο κοινωνικό σύνολο ως λειτουργικό πρόσωπο. Είναι όμως η ακραία λύση» καταλήγει.
