Από τη μία συμπάσχουν με τους συγγενείς των δεκάδων θυμάτων και από την άλλη ευγνωμονούν την τύχη τους που κατάφεραν να γλιτώσουν από τη χειρότερη σιδηροδρομική τραγωδία στην ιστορία της Ελλάδας, με κάποιους από αυτούς να αδυνατούν, ακόμη, να το πιστέψουν ότι είναι ζωντανοί.
Η Αγνή Τιτέλη, για παράδειγμα, η οποία ενώ ήταν να βγάλει εισιτήριο στο δεύτερο βαγόνι, τελικά βρέθηκε στο έβδομο, κατόπιν παρότρυνσης του φίλου της. «Επενέβη το αγόρι μου και μου λέει “οι πίσω θέσεις είναι άδειες. Κάτσε πίσω”. Οπότε κατέληξα να κάθομαι στο 7ο βαγόνι. Για καλή μου τύχη. Πού να το ήξερα ότι είναι για καλή μου τύχη», περιγράφει στην εκπομπή Live News η νεαρή φοιτήτρια.
«Όταν ένιωσα φωτιά και μέσα στο βαγόνι, λέω “θα εκραγούμε εδώ μέσα”», περιγράφει η ίδια, αναφερόμενη στα όσα έζησε και θυμάται από το φρικαλέο βράδυ της πολύνεκρης σύγκρουσης στα Τέμπη. «Δόξα τω Θεώ ήμουν στο τελευταίο βαγόνι. Δεν μπορώ να πω κάτι άλλο. Δεν έχω δει τίποτα. Ξέρω ότι απλά συγκρούστηκαν δύο τρένα», λέει σοκαρισμένη ακόμη από το γεγονός ότι γνώριζε πως υπήρξε σύγκρουση, ότι είδε φωτιά, αλλά δεν είχε αντιληφθεί απόλυτα πως οι φωνές και τα ουρλιαχτά που άκουγε ήταν άνθρωποι που καίγονταν.
«Ήταν έντονο τράνταγμα. Έπεσαν πράγματα. Έπεσαν άνθρωποι. Εγώ πήγαινα πέρα δώθε. Υπήρχαν κλάματα. Φωνές. Κι εγώ έκλαιγα. Ένιωσα ότι πέφτει το βαγόνι. Είχε καπνούς. Εγώ έφυγα μέσα από τούνελ, για να βγω σε έναν δρόμο. Σκαρφαλώσαμε πάνω σε βράχια», προσθέτει. Σαν φυλαχτό κρατούσε το κινητό της τηλέφωνο, με το οποίο κατάφερε και ειδοποίησε τον πατέρα της ότι το τρένο τους τυλίχτηκε στις φλόγες και εκείνη έτρεχε να σωθεί: «Το είχα αγκαλιά το κινητό. Άμα γίνει κάτι να πάρω τηλέφωνο. Πήρα τον μπαμπά και του είπα “το τρένο έχει εκτροχιαστεί. Έχει πάρει φωτιά. Δεν ξέρω πού είμαι”. Στην αρχή τον έκλεισα. Άκουγα φωνές ανθρώπων που πονούσαν. Φώναζαν “καίγομαι”»!
«Θα πεθάνω, πώς θα βγω από εδώ μέσα;»
«Εγώ γύρισα να πάρω το κινητό και βρέθηκα απέναντι σε δύο καρέκλες. Έχασα στις αισθήσεις μου, έπεσα κάτω. Κοίταξα είδα μια μαυρίλα, καπνός παντού. Πέρασαν δύο κοπέλες από πάνω μου, για να βγουν έξω», περιγράφει με τη σειρά του ο Θοδωρής Κατσιούλης, ο οποίος καθόταν στη θέση 41 στο τρίτο βαγόνι.
Μέσα στο απόλυτο σκοτάδι και τους πυκνούς καπνούς ο κύριος Θοδωρής έπρεπε να σηκωθεί και να παλέψει για τη ζωή του, με τον κόσμο γύρω του να ουρλιάζει για βοήθεια. «”Φωτιά – φωτιά δεν μπορούμε να βγούμε, εγκλωβιστήκαμε”. Έτσι όπως ήμουν κάτω είπα “θα πεθάνω, πώς θα βγω από εδώ μέσα”; Άρχισα να κάνω την προσευχή μου και είδα έναν νεαρό. Έσπασε το τζάμι και δεν βγήκε το παιδί, γύρισε πίσω», πρόσθεσε.
Και όντως, ο νεαρός αυτός φοιτητής άρχισε να απεγκλωβίζει κόσμο. Να σώζει ζωές. Ένας ένας οι επιβάτες άρχιζαν να πηδούν από το φλεγόμενο τρένο μέσα από το σπασμένο τζάμι. «Βγήκε το κοριτσάκι και πήδηξε και μετά έφυγα κι εγώ. Πήδηξε και η μάνα και πήδηξαν και τα άλλα», είπε ο ίδιος, αναφερόμενος στο γεγονός ότι παραχώρησε τη σειρά του σε μια μητέρα που είχε στην αγκαλιά της τα ανήλικα παιδιά της.
Το βαγόνι τους έχασκε στο κενό. Ωστόσο, με την πύρινη λαίλαπα να τούς απειλεί, δεν υπήρχαν περιθώρια να σκεφτούν το ύψος. «Ήταν έτσι κομμένο και ήταν και ψηλά. Και λέω “κάτσε να πιαστώ από σίδερο”. Τελικά ήταν η μηχανή του άλλου, του εμπορικού», καταλήγει ο Θοδωρής Κατσιούλης.
«Είχα Άγιο και δεν τραυματίστηκα πουθενά»
Ένα από τα 57 θύματα του φρικιαστικού δυστυχήματος στα Τέμπη ήταν και η 20χρονη φοιτήτρια Κλαούντια Λάτα, η οποία ταξίδευε από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη, παρέα με τον σύντροφό της, Βασίλη Νεθερίδη, για να συνεχίσουν τις σπουδές τους. Όμως ο θάνατος τους χώρισε.
Λίγα δευτερόλεπτα πριν το τρένο συγκρουστεί, εκείνος έφυγε από το κυλικείο όπου βρισκόταν με την Κλαούντια, όταν εκείνη του είπε να πάει για θέσεις στα πίσω βαγόνια. «Της είπα ότι θα πάω να ψάξω για θέσεις σε 10 λεπτά. Εκείνη με κοίταξε με επίμονο βλέμμα και μου “πήγαινε τώρα”. Εγώ παραξενεύτηκα με τον τρόπο ομιλίας της και χωρίς δεύτερη σκέψη σηκώθηκα. Την είδα που μου χαμογέλασε, της χαμογέλασα κι εγώ και έκανα 15 βήματα. Τότε αισθάνθηκα ένα μπαμ, πετάχτηκα αρκετά μέτρα προς τα πίσω με την πλάτη και λιποθύμησα», είπε αρχικά ο Βασίλης, μιλώντας στο T-live.
«Δεν κατάλαβα καν τι είχε συμβεί, απλά ένιωσα μία μάζα σιδερικών να έρχεται κατά πάνω μου και να με τσαλαπατάει. Ευτυχώς είχα Άγιο και δεν τραυματίστηκα πουθενά. Εγώ ξύπνησα λόγω των καπνών. Αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζω αναπνευστικά προβλήματα. Άρχισαν να με κλωτσάνε κάποια πόδια μέσα από τα σίδερα. Σε κάποια φάση, έκλεισα τα μάτια μου και είπα ότι θα καώ ζωντανός. Ταυτόχρονα σκεφτόμουν την Κλαούντια. Δεν είχα καταλάβει τι είχε συμβεί γιατί ήταν όλα σκοτεινά. Εγώ είχα απλά σοκαριστεί. Κάποιοι φώναζαν ότι καιγόμασταν», πρόσθεσε ο Βασίλης Νεθερίδης.
