Στα 76 του χρόνια άφησε την τελευταία του πνοή ο τραγουδιστής Γιάννης Φλωρινιώτης.
Την είδηση του θανάτου του, έκανε γνωστή, η φίλη του, Εύη Κρανιδέλη.
Ο Γιάννης Φλωρινιώτης νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες με προβλήματα υγείας στο Νοσοκομείο «Σωτηρία».
Ποιος ήταν ο Γιάννης Φλωρινιώτης
Γεννήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου του 1947 στη Φλώρινα. Ξεκίνησε να τραγουδάει σε ηλικία 14 ετών.
Αργότερα βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου τραγούδησε δίπλα σε μεγάλους ρεμπέτες, όπως Μάρκος Βαμβακάρης, Γιάννης Παπαϊωάννου, Γιώργος Λαύκας, Πρόδρομος Τσαουσάκης, Θεόδωρος Πολυκανδριώτης και με τη Ρίτα Σακελλαρίου.
Το 1970-71, έρχεται για πρώτη φορά στην Αθήνα. Δουλεύει σε διάφορα κέντρα, τραγουδώντας χορεύοντας και ντυμένος εκκεντρικά. Όπου εμφανίζεται έχει μεγάλη επιτυχία, αλλά δέχεται και σκληρή κριτική. Στη δισκογραφία, κάνει την πρώτη του εμφάνιση με το άλμπουμ “Τώρα Θέλω Τώρα”, που αμέσως γίνεται χρυσό.
Τα δύσκολα παιδικά του χρόνια στα ορφανοτροφεία
Ο Γιάννης Φλωρινιώτης ήταν καλεσμένος πριν από μερικούς μήνες στην εκπομπή «Ποιος είναι πρωινιάτικα» και μεταξύ άλλων μίλησε και για τον πόλεμο που δέχτηκε στην αρχή της καριέρας του.
Η επιλογή του να εμφανίζεται με εκκεντρικά ρούχα, έκανε πολλούς να τον στοχοποιήσουν και να τον «θάβουν» σε κάθε του κίνηση, ιδίως μετά την εκπομπή του Χατζηδάκι που τον είχε εξυμνήσει.
«Δεν έχω παράπονο. Πέρασα δύσκολα χρόνια σαν παιδί στα ορφανοτροφεία αλλά κατάφερα στη δουλειά μου τουλάχιστον, 62 χρόνια κλείνω τώρα, να περάσω στην αντίπερα όχθη και να είμαι σχολή για νέους.
Με τη σύζυγό μου μένουμε μαζί και καλά που έγινε αυτό. Τώρα τελευταία περνάω δύσκολα με την υγεία μου, το παλεύω και έχω προετοιμάσει τα παιδιά. Από το τρίτο εμβόλιο και μετά ζω με οξυγόνο.
Παρεξηγήθηκα πολύ τότε γιατί ήμουν μπροστά από την εποχή που ντύθηκε εκκεντρικά. Είμαι λαϊκός τραγουδιστής, το μπέρδεψα με το μοντέρνο και ντύθηκα εκκεντρικά. Όταν ο Χατζιδάκις μίλησε για μένα, μόνο καλό μου έκανε αλλά μετά από αυτό έφαγα σαμποτάζ. Με παραδέχτηκε η κουλτούρα, άλλος κόσμος αλλά οι συνάδελφοι ακόμη και τώρα…Έκανα υπομονή, κοιτούσα να κάνω με υπομονή αυτό που έκανα και δεν με ένοιαζε τι λέγανε. Πριν κάνω καριέρα μου έλεγαν ότι είμαι ταλεντάρα και μόλις την άρχισαν ξεκίνησαν το θάψιμο. Δεν έδινα σημασία, γέμιζα μαγαζιά.
Στην αρχή στενοχωριόμουν. Μας έφερναν στο σπίτι ό,τι έγραφαν οι εφημερίδες. Τα άνοιγα, τα διάβαζα και μετά σταμάτησα. Τα έβαζα στο συρτάρι για να μη με επηρεάζουν. Είπε μια τραγουδίστρiα σε τραγουδιστή μεγάλο “πώς σου φαίνεται ο Φλωρινιώτης;” και της είπε “αφού έχει τόσο ωραία φωνή κι είναι τόσο ωραίος τραγουδιστής, γιατί χορεύει, τραγουδάει και ντύνεται εκκεντρικά;”. Μετά από 15 μέρες, με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει “ο τάδε τραγουδιστής φορά λαμέ και χορεύει σαν εσένα”», ανέφερε.
Για τις δυσκολίες που έχει το επάγγελμά του, είπε: «Η δουλειά μας είναι από τις πιο βρώμικες, με πολλά πισώπλατα μαχαιρώματα. Τα έχω ζήσει όλα σε όλο τους το μεγαλείο, αλλά δεν έδινα σημασία. Έκανα αυτό που θέλω. Παρότρυνα τα παιδιά μου να ασχοληθούν και το πρώτο που τους έλεγα είναι ότι θα τα έχετε καλά με τον κόσμο, θα τον αγαπάτε και θα τον σέβεστε. Οι εταιρείες καλές είναι, αλλά μια εταιρεία μπορεί να σε πάρει, να σου κάνει έναν δίσκο και μετά, να σε στύψει και να σε πετάξει. Αν τα έχεις καλά με τον κόσμο, θα σε αγαπά και θα σε κρατά μέχρι τώρα».
