Απόλυτα ταυτισμένος με τον ρόλο του απόλυτου κακού του ελληνικού κινηματογράφου, ο Νίκος Τσαχιρίδης στην πραγματική ζωή ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έδειχνε στην μεγάλη οθόνη.
Οι σύγχρονοί του τον περιγράφουν ως ένα μοναχικό και κλειστό, αλλά ιδιαίτερα ευαίσθητο άτομο του οποίου τα ενδιαφέροντα και οι ανησυχίες δεν περιορίζονταν στο σινεμά. Παράλληλα, εκτός από ρόλους (μονίμως σκληρών ή ακόμα και… μισητών χαρακτήρων), ασχολήθηκε με την μουσική και το ποδόσφαιρο, ενώ πολύ συχνά έκανε πράγματα που δεν γίνονταν αντιληπτά από τρίτους. Όπως για παράδειγμα το φιλανθρωπικό έργο του, αλλά και κάτι ακόμη που συνδέεται πάντως με το «πανί». Εάν έπρεπε να ξεχωρίσουμε μία ιδιότητά του σε σχέση με τις υπόλοιπες, αυτή θα ήταν το ντουμπλάζ που έκανε σε συναδέλφους του ηθοποιούς σε επικίνδυνες σκηνές, αφού ο Τσαχιρίδης υπήρξε ένας από τους πρώτους και καλύτερους Έλληνες κασκαντέρ.
Με ρίζες από τον Πόντο και ορφανεμένος από μικρός, ο γεννημένος στις 9 Σεπτεμβρίου 1933 Νίκος, αναγκάστηκε από πολύ νωρίς να βγει στο μεροκάματο για να συνεισφέρει οικονομικά στην οικογένεια. Έκανε όποια δουλειά του ποδαριού υπήρχε διαθέσιμη. Από βοηθός σε μπακάλικο και υπάλληλος σε μπαρμπέρικο μέχρι την σκαλωσιά της οικοδομής από την οποία κατέβηκε το 1952, σε ηλικία 19 ετών, για να κάνει την πρώτη του εμφάνιση το 1952 στην ταινία «Η Φλόγα της ελευθερίας». Δύο χρόνια αργότερα έρχεται ο ρόλος στο φιλμ «Μαγική Πόλη» του Νίκου Κούνδουρου που ουσιαστικά τον καθιέρωσε στη συνείδηση του κόσμου ως ηθοποιό. Μάλιστα, με τον σπουδαίο σκηνοθέτη συνεργάστηκε ξανά και πάλι στις ταινίες «Δράκος», «Μικρές Αφροδίτες», «1922» και «Μπορντέλο».
Το παρουσιαστικό του, τα έντονα χαρακτηριστικά του προσώπου του, το νευρώδες κορμί του και ο βλοσυρός, κοφτός τρόπος ομιλία του, τον καθιέρωσαν σε ρόλους «κακών». Αν και ο ίδιος απείχε πολύ από αυτήν την εικόνα στην κανονική ζωή του, τα σενάρια τον παρουσίαζαν σαν ένα κάθαρμα, δίχως ηθικούς φραγμούς και μπέσα, όπως για παράδειγμα συνέβη στην cult παραγωγή «Φυλακές ανηλίκων», όπου η ερμηνεία του ως ο διεφθαρμένος δεσμοφύλακας τον οποίο αποκαλούσαν «Ο Θεός», έχει μείνει αξέχαστη και μνημειώδης.
Ωστόσο, όπως είπαμε και πριν, παρά τις περισσότερες από 100 συμμετοχές σε ταινίες με την ιδιότητα του ηθοποιού, η πραγματική δουλειά του Τσαχιρίδη ήταν το… κασκαντεριλίκι. Οι επικίνδυνες σκηνές ήταν το… φόρτε του και κατά την διάρκεια της καριέρας του ντούμπλαρε δεκάδες διάσημους της υποκριτικής τέχνης, παίζοντας σε φιλμ ακόμη και διεθνούς ρεπερτορίου στις οποίες πρωταγωνιστούσαν ονόματα όπως Ζακλίν Μπισέ, Κλάουντια Καρντινάλε, Άντονι Κουίν, Κουρτ Γιούργκερ και Ειρήνη Παππά! Ο αστικός μύθος, μάλιστα, τον θέλει να είναι ο μοναδικός κασκαντέρ που επέζησε από σκηνή ταινίας στην οποία έγινε λάθος με αποτέλεσμα να σημειωθεί έκρηξη που άφησε πίσω της 20 νεκρούς. Τουλάχιστον αυτή είναι μια πληροφορία που αποδίδεται σε μεταφορά του γνωστού δημοσιογράφου της εποχής, Δημήτρη Λυμπερόπουλου.
Μακριά από τις κάμερες, τα πλατό και τις επικίνδυνες σκηνές, ο Νίκος Τσαχιρίδης ήταν ένας άλλος άνθρωπος. Περιγράφεται ως χαμογελαστός και με κοινωνικές ευαισθησίες, τις οποίες τις εμφάνιζε παίζοντας πολύ συχνά κιθάρα ή την αγαπημένη του φυσαρμόνικα σε πολλές συναυλίες φιλανθρωπικού χαρακτήρα, ενώ το ίδιο μονοπάτι ακολούθησε και ως ποδοσφαιριστής. Έχοντας ασχοληθεί με το άθλημα, ήταν μέλος του Πανελληνίου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών και πήρε μέρος σε αρκετές δραστηριότητες του ΠΣΑΠ, ενώ κάπως έτσι βρέθηκε να… προπονεί και τον Στράτο Τζώρτζογλου στο υπέροχη μεταφορά στο σινεμά από τον Παντελή Βούλγαρη του βιβλίου του Μένη Κουμανταρέα «Η φανέλα με το 9».
Ο Νίκος Τσαχιρίδης έμεινε ενεργός μέχρι τις αρχές του 21ου αιώνα, με τελευταίες καταγεγραμμένες παρουσίες στο σίριαλ του Μανούσου Μανουσάκη «Αθώος ή ένοχος: Το όνομά μου είναι Τζώνυ» που προβλήθηκε από τον ΑΝΤ1 το 2000 και στο φιλμ «Επιστροφή των καθαρμάτων» με πρωταγωνιστή τον Απόστολο Σουγκλάκο.
Μπαίνοντας την τελευταία στροφή της ζωής του αντιμετώπισε προβλήματα υγείας, με χειρότερο χτύπημα αυτό του Αλτσχάιμερ. Πέρασε τα χρόνια του από το 2012 μέχρι τον θάνατό του το 2015 σε ηλικία 83 ετών, στο σπίτι του στα Μελίσσια, χωρίς πολλές επαφές με τον υπόλοιπο κόσμο. Ωστόσο φίλοι και συγγενείς ήταν εκεί για αυτόν και στάθηκαν στο πλευρό του μέχρι να αφήσει την ύστατη πνοή του…
menshouse.gr
