Μέσα από τη φρίκη του πολέμου ξεπροβάλλει η Ελπίδα…
Σ΄έναν κόσμο όπου το «gladius» αποδίδει Δικαιοσύνη και η ανθρώπινη ζωή δεν έχει την παραμικρή αξία, ένας στρατιώτης δίνει τις δικές του μάχες.
Ο Λεύκιος Αιμίλιος Μίλων, ο Αετοφόρος της Δεκάτης Ρωμαϊκής Λεγεώνας, της «Fretensis», μάχεται σκληρά για να σώσει τον Καίσαρα, την τιμή του και στο τέλος την ψυχή του.
Στο πλάι του η Εσθήρ, μια Χριστιανή Εβραία, που θα του αποκαλύψει τη δύναμη της Αγάπης.
Μαζί, θα ταξιδέψουν από την αιματοβαμμένη Ιουδαία, στο κέντρο του πανίσχυρου Ρωμαϊκού κράτους και από εκεί θα φτάσουν στα πέρατα του κόσμου. Θα αντιμετωπίσουν συνωμοσίες, θα υπομείνουν μαρτύρια και θα δοκιμάσουν τις αντοχές τους.
Υπόθεση:
Καταιγιστική δράση, συνωμοσίες και ανατροπές με φόντο την οδυνηρή πλευρά της ιστορίας. Το τέλος της πρώτης Ιουδαϊκής επανάστασης είναι σκληρό για τους Εβραίους. Αλλά και για μερικούς Ρωμαίους… Ο Λεύκιος Αιμίλιος Μίλων, ο Αετοφόρος της Δεκάτης Ρωμαϊκής Λεγεώνας, της «Fretensis», πολεμά σ’ έναν αιματοβαμμένο κόσμο, μέχρι που… ο κόσμος γυρίζει ανάποδα. Και τότε βρίσκεται απέναντι σε εχθρούς που δεν μπορεί να τους ξεχωρίσει από τους φίλους. Αλλά ο Λεύκιος δεν είναι εύκολος αντίπαλος. Ίσως επειδή έχει για σύμμαχό του την Εσθήρ… Θα τα καταφέρει; Ποιος ξέρει… Οι αντίπαλοι του είναι πανίσχυροι και αδίστακτοι και για να σταθεί όρθιος θα πρέπει να γίνει ένα θαύμα. Αλλά όπως λέει και η Εσθήρ «τα θαύματα γίνονται όταν τα πιστεύεις…»
Απόσπασμα 1 – Λεύκιος:
Ονομάζομαι Λεύκιος Αιμίλιος Μίλων και ήμουν ο Αετοφόρος της Δεκάτης Ρωμαϊκής Λεγεώνας, της «Fretensis», της επονομαζόμενης Νικηφόρου. Είμαι Ρωμαίος πολίτης, κατάγομαι από την γενιά των Αιμιλίων και την τάξη των Ιππέων. Έγινα Αετοφόρος της Δεκάτης ως επιβράβευση για τη γενναιότητά μου στις μάχες και τον ακέραιο χαρακτήρα μου. Συμμετείχα στην επιχείρηση ανακατάληψης της Μασάντα και έπραξα το καθήκον μου σύμφωνα με τους όρκους που είχα δώσει στον Αετό μας, στον Καίσαρα και στους θεούς.
Απόσπασμα 2 – Λεύκιος:
Η νύχτα ήταν ζεστή και ο θεός Βέντι είχε μαζέψει στο σακούλι του όλους τους ανέμους, σαν να κρατούσε την ανάσα του από περιέργεια για την πτώση του οχυρού. Από πάνω, η θεά Λούνα είχε φορέσει το χρυσαφένιο της φόρεμα και μας χάριζε απλόχερα τη λάμψη της. Έκανε βόλτες πάνω από τη Μασάντα για να θυμίζει στους επαναστάτες ότι τις νύχτες με πανσέληνο δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς.
Απόψε ο θάνατος κρατάει «gladius», σκέφτηκα κι ένα ρίγος διαπέρασε το σώμα μου.
Απόσπασμα 3 – Λεύκιος:
Καθώς με έσερναν το βλέμμα μου έπεσε πάνω στον Αετό μου. Τον ένδοξο Αετό της Δεκάτης Λεγεώνας, της επονομαζόμενης Νικηφόρου. Με τη σκέψη τον χαιρέτησα, ίσως τον έβλεπα για τελευταία φορά. Με κοίταξε κι αυτός αλλά δεν κατάλαβα αν με θαύμασε, αν με λυπήθηκε ή αν με χλεύασε…
Απόσπασμα 4 – Εσθήρ:
Έριξα λίγες σταγόνες νερό στα χείλη του και ο ετοιμοθάνατος στρατιώτης άνοιξε τα μάτια του. Τον είδα και με είδε, οι ματιές μας συναντήθηκαν στον αέρα, πιάστηκαν και χόρεψαν μαζί, στροβιλίστηκαν από τον άνεμο και πέταξαν ως τον ουρανό… Δεν ξέρω αν κατάλαβε που βρισκόταν, με κοίταξε για μία μόνο στιγμή, μου χαμογέλασε και έπεσε ξανά σε λήθαργο. Αυτή η στιγμή, ήταν αρκετή για μένα… 
Μασάντα, Γιάννης Ζυγούλης, εκδ. 24γραμματα, ISBN: 9-786185-469726, τιμή: 22.00
Μέσα από τη φρίκη του πολέμου ξεπροβάλλει η Ελπίδα…
Βιογραφικό συγγραφέα:
Ο Γιάννης Ζυγούλης γεννήθηκε στη Στυλίδα Φθιώτιδος και ζει στο Ηράκλειο της Κρήτης. Είναι επαγγελματίας δημοσιογράφος και μέλος της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Αθηνών (ΕΣΗΕΑ). Έχει εργαστεί ως ρεπόρτερ, συντάκτης ύλης και αρχισυντάκτης ύλης σε Μέσα Ενημέρωσης των Αθηνών. Στη δημοσιογραφική του πορεία περιλαμβάνονται, η εφημερίδα «Καθημερινή», το περιοδικό «ΕΝΑ», ο ραδιοφωνικός σταθμός «Σκάι», η εφημερίδα «Ημερησία», η ιστοσελίδα hellas-live.gr κ.α
