Σκοπέλους και υφάλους έχει μπροστά του το πολεμικό ναυτικό καθώς δεν είναι μόνο τα μείζονα ζητήματα της ενίσχυσης του στόλου με μονάδες επιφανείας που θ’ αντικαταστήσουν τις γερασμένες φρεγάτες ή κι άλλα πλοία που φτάνουν στο maximum των δυνατοτήτων του επιχειρησιακού τους βίου.
Η αποφυγή σκοπέλων και υφάλων απαιτεί το πηδάλιο του ναυτικού να μετακινείται με ιδιαίτερη μαεστρία διότι ο κίνδυνος χτυπήματος σε εμφανή ή υποθαλάσσιους βράχους ελλοχεύει.
Ο πρώτος σκόπελος αναδεικνύεται από την Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών που φέρνει στο φως με στοιχεία, ένα θέμα που στο παρελθόν το έχουμε επαναλάβει αρκετές φορές στην Hellas Journal και δεν είναι άλλο από τις παραιτήσεις νέων Αξιωματικών και Υπαξιωματικών.
Οι παραιτήσεις δεν σταματούν…
Μέσα στον Αύγουστο εγκατέλειψαν το Πολεμικό Ναυτικό συνολικά 43 στελέχη του. Τα 15 προερχόμενα από τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Μάλιστα οι 9 Αξιωματικοί ήταν μόλις στον βαθμό του Ανθυποπλοίαρχου και Υποπλοίαρχου…
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών σημειώνει με ιδιαίτερο νόημα ότι:
«Την στιγμή που το ΠΝ αποδεδειγμένα αιμορραγεί στο εν ενεργεία στρατιωτικό προσωπικό, η ανακοίνωση των βάσεων των Στρατιωτικών Σχολών έφερε μια νέα απογοήτευση, αφού απέδειξε την αποστροφή των νέων παιδιών προς τις παραγωγικές σχολές Αξιωματικών και Υπαξιωματικών του ΠΝ. Πιο συγκεκριμένα, η βάση για την εισαγωγή στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων στις γενικές κατηγορίες σημείωσε πτώση 12,3% σε σχέση με τη βάση του 2022 για τους Μαχίμους και πτώση 4,2% για τους Μηχανικούς.
Την ίδια στιγμή η βάση της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού παρέμεινε αμετάβλητη, γεγονός που υποδηλώνει στασιμότητα και μάλιστα σε μια εποχή όπου, ομολογουμένως, τα ποσοστά ανεργίας και οι συνθήκες εργασίας στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα μόνο καλά δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.»
Ο δεύτερος σκόπελος «ξεπροβάλλει» στο θέμα των βάσεων εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές. Πλην της Σχολής Ικάρων, η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και η Σχολή Ναυτικών Δοκίμων κατέρρευσαν.
Η τάση των νέων στις πανελλήνιες
Στρατιωτικές πηγές σημειώνουν ότι απαιτείται άμεσα μια ενδελεχής μελέτη-ανάλυση του φαινομένου που ίσως οδηγήσει και στην αιτιολογία της κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στις Ένοπλες Δυνάμεις και ιδιαίτερα στο Πολεμικό Ναυτικό.
Από τη μια πλευρά βρίσκονται οι παραιτήσεις, ιδιαίτερα στις τάξεις των Αξιωματικών που προέρχονται από την Σχολή Ναυτικών Δοκίμων κι από την άλλη τα αριθμητικά δεδομένα της εισαγωγής στις παραγωγικές σχολές, ιδιαίτερα του ναυτικού και του στρατού ξηράς.
Έμπειροι Αξιωματικοί στα Επιτελεία, κυβερνήτες πολεμικών πλοίων, άνθρωποι που έχουν διοικήσει ή διοικούν, σημειώνουν ότι στην παρούσα στιγμή πρέπει να βρισκόμαστε μπροστά σε μια ίσως παγκόσμια πρωτοτυπία. Δηλαδή, σπουδαστές της Σχολής Μονίμων Υπαξιωματικών του Ναυτικού αλλά και της αντίστοιχης του Στρατού Ξηράς (ΣΜΥ) ενώ είχαν τα μόρια για εισαγωγή στις αντίστοιχες Σχολές Αξιωματικών (ΣΝΔ και ΣΣΕ), προτίμησαν να σταδιοδρομήσουν στις αντίστοιχες Σχολές των Υπαξιωματικών.
Το φαινόμενο αυτό από μόνο του μαρτυρά την απαξίωση που δείχνουν οι νέοι και παράλληλα δημιουργείται ένα ακόμη προβληματικό στοιχείο στα θεμέλια της πειθαρχίας και οργάνωσης των ΕΔ.
Πάντως οι επιλογή των νέων για το μέλλον τους δείχνει πως δεν θέλουν τις ευθύνες που επωμίζονται οι «φέροντες την ευθύνη», δηλαδή οι Αξιωματικοί που στον βωμό της περαιτέρω ανέλιξης θυσιάζουν πολλά…
Αλλά και η οικονομική εξέλιξη έχει πολύ μικρές διαφορές μεταξύ Αξιωματικών και Υπαξιωματικών παρά τα μέτρα που επιχειρήθηκε να παρθούν προσφάτως.
Και ένα επιπλέον ερώτημα που προκύπτει και αποτελεί άγχος για τα επιτελεία είναι πως θ’ ανταπεξέλθουν αυτοί οι νέοι σε υπερσύγχρονα συστήματα που προμηθεύεται η χώρα μας…
Άλλα θέλαμε και θέλουμε κι άλλα μας προτείνουν…
Το τρίτο δύσκολο κομμάτι το έχουμε επαναλάβει πολλές φορές και αφορά την ενίσχυση του στόλου. Οι ημέρες του Σεπτεμβρίου που θα βρίσκεται ο πρωθυπουργός στις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπίπτουν με εκείνες της επίσημης επίσκεψης του Α/ΓΕΝ στην Αμερική.
Μπορεί το ταξίδι του Αντιναυάρχου Δρυμούση να έχει να κάνει με το ετήσιο συνέδριο, όμως εκεί είναι εύλογο ότι μπορεί ν’ αναπτύξει συνομιλίες που αφορούν την ενίσχυση αλλά και τη μελλοντική διαμόρφωση του στόλου.
Τα υπό απόσυρση περιπολικά LCS βρίσκονται στο «στόχαστρο» του πολεμικού ναυτικού αλλά με αρκετούς αστερίσκους. Κάποιοι έχουν να κάνουν με την επάρκειά τους και τα μηχανικά μέρη που στον σύντομο επιχειρησιακό τους βίο στο USNAVY δημιούργησαν πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα.
Κάποιοι άλλοι αστερίσκοι έχουν να κάνουν με τον τρόπο που ίσως αποδεσμευτούν για την χώρα μας. Θα είναι έναντι ενός συμβολικού ποσού ή μήπως το τίμημα θα φτάσει ή και θα ξεπεράσει εκείνο του εκσυγχρονισμού των φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ;
Πάντως ως τώρα ναυτικό χωρών με μακρά παράδοση δεν φαίνεται να έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για τα συγκεκριμένα πλοία που αποσύρουν οι ΗΠΑ.
Και μπορεί Ανώτατοι αλλά και Επιτελείς του ναυτικού επιτελείου να δηλώνουν ότι θέλουμε συγκεκριμένους τύπους πλοίων από την Αμερική, όμως η Ουάσιγκτον έως τώρα έχει δείξει πως δεν επιθυμεί την αλλαγή του επιχειρησιακού status quo στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ καθώς γνωρίζει ότι η αντίδραση της Άγκυρας θα ήταν ιδιαίτερα σφοδρή…
