Κανένας γονιός δεν επιθυμεί να λάβει κλήση από το σχολείο ενημερώνοντάς τον ότι το παιδί του επιτέθηκε σε έναν συμμαθητή του. Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται από την παρακάτω ιστορία, τα πράγματα σπάνια είναι απλά ή μονοδιάστατα. Μια 17χρονη μαθήτρια επιτέθηκε σε συμμαθητή της, γεγονός που οδήγησε στη διαβίβαση κλήσης στη μητέρα της για να παρευρεθεί στο σχολείο.
Η αντίδραση της μητέρας στην ιστορία άφησε τον δάσκαλο άφωνο.
Αν και ένα κορίτσι έχει πράγματι επιδείξει βίαιη συμπεριφορά προς έναν άλλο μαθητή, η συγκεκριμένη υπόθεση αποκαλύπτει ότι υπάρχουν δύο όψεις στην ίδια ιστορία.
Η μητέρα έλαβε κλήση από τον δάσκαλο της κόρης της και ακολούθησε η παρακάτω συζήτηση:
Δάσκαλος: «Είμαι ο δάσκαλος από το σχολείο της κόρης σας. Έχει γίνει ένα περιστατικό και θέλουμε να έρθετε.»
Μητέρα: «Χτύπησε ή είναι άρρωστη; Δεν μπορείτε να περιμένετε λίγο; Η βάρδια μου τελειώνει σε 2 ώρες.»
Δάσκαλος: «Η κόρης σας χτύπησε έναν άλλο μαθητή. Προσπαθούμε να σας βρούμε εδώ και 45 λεπτά. Είναι πολύ σοβαρή η κατάσταση.»
Η μητέρα πήγε στο σχολείο και βρέθηκε στο γραφείο του διευθυντή, όπου συνάντησε την κόρη της, τον δάσκαλό της κόρης της, τον διευθυντή, ένα αγόρι με αιμόφυρτη μύτη και τους γονείς του.
Τα όσα δήλωσε η μητέρα ότι υπόθηκαν:
Διευθυντής: «Πολύ ευγενικό από εσάς που τελικά εμφανιστήκατε!»
Μητέρα: «Συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά είμαι νοσοκόμα και είχα ένα βαρύ περιστατικό που δεν μπορούσα να αφήσω έτσι απλά. (Αφού ντράπηκε λίγο, μου είπε τι συνέβη: το αγόρι πείραζε το σουτιέν της κόρης μου και εκείνη του έριξε δύο μπουνιές. Μου φάνηκε όμως πως ήταν περισσότερο θυμωμένοι με την κόρη μου παρά με το αγόρι.)»
Μητέρα: «Και δηλαδή θέλατε να ξέρετε εάν έχω σκοπό να κάνω μήνυση στο αγόρι για σεξουαλική επίθεση προς την κόρη μου και προς το σχολείο που δεν το σταμάτησε;»
Δάσκαλος: «Δεν νομίζω ότι ήταν τόσο σοβαρό.»
Διευθυντής: «Ας μην υπερβάλλουμε. Νομίζω έχετε χάσει το νόημα.»
(Η μητέρα του αγοριού άρχισε να κλαίει. Γύρισα τότε προς την κόρη μου για να μάθω τι ακριβώς συνέβη.)
Κόρη: «Μου πείραζε συνεχώς το σουτιέν. Του είπα να το σταματήσει αλλά δεν το έκανε. Έτσι είπα στην δάσκαλό μου και αυτός μου είπε να τον αγνοήσω. Εκείνος όμως το έκανε πάλι και μου το ξεκούμπωσε. Τότε τον χτύπησα και σταμάτησε.»
(Γύρισα προς τον καθηγητή)
Μητέρα: «Τον άφησες να το συνεχίσει; Γιατί δεν τον σταμάτησες; Έλα εδώ και άσε με να ακουμπήσω το παντελόνι σου.»
Δάσκαλος: «Τι; Όχι!»
Μητέρα:« “Σου φαίνεται ακατάλληλο; Γιατί δεν πας να τραβήξεις το σουτιέν της μητέρας του παιδιού; Ή το δικό μου; Νομίζεις πως επειδή είναι παιδιά είναι αστείο;»
Διευθυντής: «Κυρία μου με όλο το θάρρος, η κόρη σας χτύπησε ένα άλλο παιδί.»
Μητέρα: «Όχι. Υπερασπίστηκε τον εαυτό της ενάντια σε μία σεξουαλική επίθεση από έναν άλλο μαθητή. Κοιτάξτε τους. Το αγόρι είναι διπλάσιο από την κόρη μου σε μέγεθος. Πόσες φορές δηλαδή θα έπρεπε να τον αφήσει να την ακουμπήσει; Εάν το άτομο που πρέπει να την προσέχει και να την προστατεύει δεν ενδιαφέρεται, τι έπρεπε να κάνει; Της τράβηξε τόσο δυνατά το σουτιέν που βγήκε.»
(Η μητέρα του αγοριού συνεχίζει να κλαίει και ο πατέρας φαίνεται θυμωμένος και ντροπιασμένος. Ο δάσκαλος δεν με κοιτάει πια. Κοιτάω τον διευθυντή.)
Μητέρα: «Την παίρνω σπίτι. Πιστεύω το αγόρι πήρε το μάθημά του. Ελπίζω να μην συμβεί ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο, όχι μόνο στην κόρη μου αλλά σε κανένα άλλο κορίτσι. Θα αναφέρω το περιστατικό και εάν αφήσετε αυτό το αγόρι να ακουμπήσει ξανά την κόρη μου θα σας κάνω καταγγελία για σεξουαλική επίθεση. Με καταλάβατε;»
Θεωρείτε ότι η αντίδραση αυτής της μητέρας ήταν η κατάλληλη;
